MEVAKİT çoğl. a. (ar. mikatin çoğl. mevakit). Esk. 1. Belirtilen, bildirilen zamanlar. 2. Hacıların ehrama büründükleri bölgeler. ...
MEVAKİT çoğl. a. (ar. mikatin çoğl. mevakit). Esk.
1. Belirtilen, bildirilen zamanlar.
2. Hacıların ehrama büründükleri bölgeler.
1. Belirtilen, bildirilen zamanlar.
2. Hacıların ehrama büründükleri bölgeler.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR