MüECCİL a (ar tebcilden mü'eccil). Esk. ileriye bırakan, ileri bir tarihe bırakan, erteleyen. Kaynak: Büyük Larousse
MüECCİL a (ar tebcilden mü'eccil). Esk. ileriye bırakan, ileri bir tarihe bırakan, erteleyen.
Kaynak: Büyük Larousse
MüECCİL a (ar tebcilden mü'eccil). Esk. ileriye bırakan, ileri bir tarihe bırakan, erteleyen. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR