MüEDDİ sıf. (ar. te'diyeden müeddi). Esk. 1. Oluşturan, sebep olan, doğuran. 2. Ödeyen, eda eden. 3. Müeddii niza, kavgaya sebep...
MüEDDİ sıf. (ar. te'diyeden müeddi). Esk.
1. Oluşturan, sebep olan, doğuran.
2. Ödeyen, eda eden.
3. Müeddii niza, kavgaya sebep olan.
1. Oluşturan, sebep olan, doğuran.
2. Ödeyen, eda eden.
3. Müeddii niza, kavgaya sebep olan.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR