MüFACAT a (ar. füce'den müfScat). Esk. Oluverme, aniden meydana gelme. —Esk. tıp. Mevti mûfacat, kalbin duruvermesinden dolayı...
MüFACAT a (ar. füce'den müfScat). Esk. Oluverme, aniden meydana gelme.
—Esk. tıp. Mevti mûfacat, kalbin duruvermesinden dolayı ölme.
—Esk. tıp. Mevti mûfacat, kalbin duruvermesinden dolayı ölme.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR