MüFERRAK sıf. (ar. ayrım'ten müferrak). Esk. Ayrım edilmiş, ayrılmış. Kaynak: Büyük Larousse
MüFERRAK sıf. (ar. ayrım'ten müferrak). Esk. Ayrım edilmiş, ayrılmış.
Kaynak: Büyük Larousse
MüFERRAK sıf. (ar. ayrım'ten müferrak). Esk. Ayrım edilmiş, ayrılmış. Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR