MüKÂYESE a. (ar. mükayese). Esk. 1. Anlayışlılık, incelik mevzusunda kendini başkalarından üstün gören. 2. Mükâyese etmek, anlayış...
MüKÂYESE a. (ar. mükayese). Esk.
1. Anlayışlılık, incelik mevzusunda kendini başkalarından üstün gören.
2. Mükâyese etmek, anlayış, incelik mevzusunda kendini başkalarından üstün görmek.
1. Anlayışlılık, incelik mevzusunda kendini başkalarından üstün gören.
2. Mükâyese etmek, anlayış, incelik mevzusunda kendini başkalarından üstün görmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR