MüKEBBİRE a. (ar. mükebbire). Mim. Büyük camilerde, son cemaat yerinin camiye bitişik duvarında yer edinen balkon şeklinde ufak çık...
MüKEBBİRE a. (ar. mükebbire). Mim. Büyük camilerde, son cemaat yerinin camiye bitişik duvarında yer edinen balkon şeklinde ufak çıkma. (Son cemaat yerinde namaz kılanlara imamın tekbirlerini tekrarlayan müezzinler için meydana getirilen mü- kebbirelere mizene ya da son cemaat müezzin mahfili de denir.)
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR