MüKELLEB sıf. (ar. teklibden mükel- leb). Esk. 1. Ava alışmış (köpekler için kullanılır). 2. Bukağılanmış, ayağı bağlanmış. Kaynak...
MüKELLEB sıf. (ar. teklibden mükel- leb). Esk.
1. Ava alışmış (köpekler için kullanılır).
2. Bukağılanmış, ayağı bağlanmış.
1. Ava alışmış (köpekler için kullanılır).
2. Bukağılanmış, ayağı bağlanmış.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR