MüNEKKER sıf. (ar. münekker). Esk. 1. Bilinmeyecek, tanınmayacak halde olan. 2. Bilinmeyecek bir şeye ilişkin, ona delalet eden. ...
MüNEKKER sıf. (ar. münekker). Esk.
1. Bilinmeyecek, tanınmayacak halde olan.
2. Bilinmeyecek bir şeye ilişkin, ona delalet eden.
—Esk. dilbilg. Edilgen hale konmuş.
1. Bilinmeyecek, tanınmayacak halde olan.
2. Bilinmeyecek bir şeye ilişkin, ona delalet eden.
—Esk. dilbilg. Edilgen hale konmuş.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR