MüNHEMİK sıf (ar. münhemik). Esk. 1. Bir şeye düşkün, bir işle fazlaca uğraşan: "Kendisi dahi mûkibb ü münhemik olarak pek azc...
MüNHEMİK sıf (ar. münhemik). Esk.
1. Bir şeye düşkün, bir işle fazlaca uğraşan: "Kendisi dahi mûkibb ü münhemik olarak pek azca zaman zarfında arabtye kesbi intisâb eyledi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Fena şeylere düşkün, fena alışkanlıkları olan: "Tütüne fazlaca münhemik bulunduklanndan..." (E. Ekrem Talu).
1. Bir şeye düşkün, bir işle fazlaca uğraşan: "Kendisi dahi mûkibb ü münhemik olarak pek azca zaman zarfında arabtye kesbi intisâb eyledi" (Cevdet Paşa, XIX. yy.).
2. Fena şeylere düşkün, fena alışkanlıkları olan: "Tütüne fazlaca münhemik bulunduklanndan..." (E. Ekrem Talu).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR