MüNTAKİL sıf. (ar. müntakil). Esk. 1. Bir yerden başka yere geçen 2. Ölen kimsenin yakınlarına miras yöntemiyle kalan. 3. Ölen, diğe...
MüNTAKİL sıf. (ar. müntakil). Esk.
1. Bir yerden başka yere geçen
2. Ölen kimsenin yakınlarına miras yöntemiyle kalan.
3. Ölen, diğeri dünyaya göçen.
Kaynak: Büyük Larousse
1. Bir yerden başka yere geçen
2. Ölen kimsenin yakınlarına miras yöntemiyle kalan.
3. Ölen, diğeri dünyaya göçen.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR