MüNTEFİH sıf. (ar. müntetih). Esk. 1. Şişmiş, kabarmış. 2. Hava ile doldurulmuş, şişirilmiş. Kaynak: Büyük Larousse
MüNTEFİH sıf. (ar. müntetih). Esk.
1. Şişmiş, kabarmış.
2. Hava ile doldurulmuş, şişirilmiş.
1. Şişmiş, kabarmış.
2. Hava ile doldurulmuş, şişirilmiş.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR