MüRAAT a. (ar. müra'a). Esk. 1. Bakma, gözetme koruma. 2. Saygı, bağlılık, uyma, riayet etme. —Ed. Müraat-ı nazır, divan şi...
MüRAAT a. (ar. müra'a). Esk.
1. Bakma, gözetme koruma.
2. Saygı, bağlılık, uyma, riayet etme.
—Ed. Müraat-ı nazır, divan şiirinde anlamları içinde yakınlık bulunan sözcükleri bir beyitte bir araya getirme sanatı. (Örn. "Gonca gülsün gül açılsın cûy feryat eylesin. Sen sus ey bülbül birazcık gûlşende yârim söylesin" [Gonca gülsün, gül açılsın, ırmak feryat etsin. Sen sus ey bülbül biraz da gül bahçesinde sevgilim söyle sin ] [Nabi].) [Eşanl. TENASüP,TELFİK]
1. Bakma, gözetme koruma.
2. Saygı, bağlılık, uyma, riayet etme.
—Ed. Müraat-ı nazır, divan şiirinde anlamları içinde yakınlık bulunan sözcükleri bir beyitte bir araya getirme sanatı. (Örn. "Gonca gülsün gül açılsın cûy feryat eylesin. Sen sus ey bülbül birazcık gûlşende yârim söylesin" [Gonca gülsün, gül açılsın, ırmak feryat etsin. Sen sus ey bülbül biraz da gül bahçesinde sevgilim söyle sin ] [Nabi].) [Eşanl. TENASüP,TELFİK]
Kaynak: Büyük Larousse
müraat
- gözetme, uyma.
YORUMLAR