MüRTEZİKA a (ar. rızktan osm. mür- tezika). Esk. 1. Ulufe alan kimse 2. Vakıftan para alan kimse. —Kur. tar OsmanlI devletinde ...
MüRTEZİKA a (ar. rızktan osm. mür- tezika). Esk.
1. Ulufe alan kimse
2. Vakıftan para alan kimse.
—Kur. tar OsmanlI devletinde vakıfname kuralları gereğince vakfın gelirinden (gaile) maaş ve tayın ile birlikte geçimlerini elde eden imam, müezzin, kayyum benzer biçimde görevliler. (Anlamdaş olarak "ehli vezaif" deyiminin de kullanıldığı bu benzer biçimde kişilerin aldıkları maaş ve tayınlara “vazife" denirdi).
1. Ulufe alan kimse
2. Vakıftan para alan kimse.
—Kur. tar OsmanlI devletinde vakıfname kuralları gereğince vakfın gelirinden (gaile) maaş ve tayın ile birlikte geçimlerini elde eden imam, müezzin, kayyum benzer biçimde görevliler. (Anlamdaş olarak "ehli vezaif" deyiminin de kullanıldığı bu benzer biçimde kişilerin aldıkları maaş ve tayınlara “vazife" denirdi).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR