MüSTAİT, -ddi sıt. (ar. müsta'idd). Esk. 1. Bir duruma hazır olan, yatkın olan: "Öyleki bir gereksinim ki düşünmeye mûstai...
MüSTAİT, -ddi sıt. (ar. müsta'idd). Esk.
1. Bir duruma hazır olan, yatkın olan: "Öyleki bir gereksinim ki düşünmeye mûstaid her şahsın önüne mutlak ve belirli bir kanun ahlâkı çizebilsin" (Baha Tevfik).
2. Akıllı, yetenekli, becerikli: Müstait talebe.
3. Harekete hazır, istekli.
1. Bir duruma hazır olan, yatkın olan: "Öyleki bir gereksinim ki düşünmeye mûstaid her şahsın önüne mutlak ve belirli bir kanun ahlâkı çizebilsin" (Baha Tevfik).
2. Akıllı, yetenekli, becerikli: Müstait talebe.
3. Harekete hazır, istekli.
Kaynak: Büyük Larousse
müstait
ödat, eskimiş Arapça mustaidd
ödat, eskimiş Arapça mustaidd
- Doğuştan yetenekli, yetenekli olan
YORUMLAR