Müstakim TDK, Türk Dil Kurumu ödat, eskimiş Arapça musta®³m 1 . Doğru, doğruluktan şaşmayan. 2 . ( matematik ) Doğrulu. ...
Müstakim
TDK, Türk Dil Kurumu
ödat, eskimiş Arapça musta®³m
1 . Doğru, doğruluktan şaşmayan.
2 . (matematik) Doğrulu.
TDK, Türk Dil Kurumu
1 . Doğru, doğruluktan şaşmayan.
2 . (matematik) Doğrulu.
MüSTAKİM sıf. (ar. müstakim). Esk.
1. Düz, doğru: “Bizi çoğun tarîki müstakimden inhiraf etdirebilir" (Baha Tevfik).
2. Doğruluktan şaşmayan: “Aşk derdin olur âşık mizacı müstakim" (Fuzuli, XVI. yy)
—Esk. mat. DOGRU'nun eşanlamlısı. || Müstakim hat, doğru çizgi.
—Esk. zool. Müstakim-ül-cenah, düzkanatlılar.
1. Düz, doğru: “Bizi çoğun tarîki müstakimden inhiraf etdirebilir" (Baha Tevfik).
2. Doğruluktan şaşmayan: “Aşk derdin olur âşık mizacı müstakim" (Fuzuli, XVI. yy)
—Esk. mat. DOGRU'nun eşanlamlısı. || Müstakim hat, doğru çizgi.
—Esk. zool. Müstakim-ül-cenah, düzkanatlılar.
Kaynak: Büyük Larousse
müstakim
- istikâmetli, istikâmette giden, doğru yolda olan.
- (ara.) er. - doğru, düz, dik. temiz, namuslu.
- doğru, düzgün.
mustakim ingilizcesi
- straightforward, sincere
YORUMLAR