MüSTEBAN sıf. (ar. mûstebân). Esk 1. Açık, belli olan. 2. Kuşkuya yer bırakmayacak kadar açık bir halde anlaşılan. 3. Mûstebân olmak...
MüSTEBAN sıf. (ar. mûstebân). Esk
1. Açık, belli olan.
2. Kuşkuya yer bırakmayacak kadar açık bir halde anlaşılan.
3. Mûstebân olmak, açıkça anlaşılmak: ' ‘Müşarünileyh taralından verilen izahattan mûstebân olmaktadır" (Ali Fuat).
4. Mûstebân bulunacağı (olacağı) veçhile, açıkça anlaşılacağı suretiyle: "... çûnki varlıklı, tarifinden de mûstebân olacağı veçhile çocuk sahibi olmak için Malthus'un aramış olduğu serâite mâliktir" (Ahmet Muammer ve Şükrü Kaya).
1. Açık, belli olan.
2. Kuşkuya yer bırakmayacak kadar açık bir halde anlaşılan.
3. Mûstebân olmak, açıkça anlaşılmak: ' ‘Müşarünileyh taralından verilen izahattan mûstebân olmaktadır" (Ali Fuat).
4. Mûstebân bulunacağı (olacağı) veçhile, açıkça anlaşılacağı suretiyle: "... çûnki varlıklı, tarifinden de mûstebân olacağı veçhile çocuk sahibi olmak için Malthus'un aramış olduğu serâite mâliktir" (Ahmet Muammer ve Şükrü Kaya).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR