Ar. mustehz³ sf. (müstehzi) 1. Alaycı: Dans edenlerin dansını beğenmiyormuş şeklinde müstehzi bir ağız çarpıklığıyla dudaklarını kı...
Ar. mustehz³
sf. (müstehzi)
1. Alaycı:
2. zf. Alaycı bir halde:
Ne gayritabii, acayip, manalı, müstehzi gülüyordu? -P. Safa.
MüSTEHZİ sıf. (ar. istihzadan müstehzi).
1. Alaycı, başkalarıyla alay etmek, onları iğnelemek alışkanlığında olan kimse için kullanılır: Müztehzi bir insan.
2. Bu alayı, iğnelemeyi ortaya koyan şey için kullanılır: Müstehzi bir ses. Müstehzi bir bakış.
1. Alaycı, başkalarıyla alay etmek, onları iğnelemek alışkanlığında olan kimse için kullanılır: Müztehzi bir insan.
2. Bu alayı, iğnelemeyi ortaya koyan şey için kullanılır: Müstehzi bir ses. Müstehzi bir bakış.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR