MüSTEVDA sıf. (ar. müstevda'). Esk. 1. Bir yere ya da hiç kimseye emanet olarak bırakılan şey için kullanılır. 2. Bir şeyin ema...
MüSTEVDA sıf. (ar. müstevda'). Esk.
1. Bir yere ya da hiç kimseye emanet olarak bırakılan şey için kullanılır.
2. Bir şeyin emanet olarak bırakıldığı yer ya da kimse için kullanılır.
1. Bir yere ya da hiç kimseye emanet olarak bırakılan şey için kullanılır.
2. Bir şeyin emanet olarak bırakıldığı yer ya da kimse için kullanılır.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR