MüTARİK sıf. (ar. mütarik). Esk. 1. Bir şeyi karşılıklı olarak bırakan, ondan aynı anda el çeken. 2. Belli bir süre için karşılıklı...
MüTARİK sıf. (ar. mütarik). Esk.
1. Bir şeyi karşılıklı olarak bırakan, ondan aynı anda el çeken.
2. Belli bir süre için karşılıklı ateşkes anlaşması icra eden: Leşkeri mütarik (ateşkes icra eden asker).
1. Bir şeyi karşılıklı olarak bırakan, ondan aynı anda el çeken.
2. Belli bir süre için karşılıklı ateşkes anlaşması icra eden: Leşkeri mütarik (ateşkes icra eden asker).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR