MüTEAKİP sıf. (ar. tecakubdan mütec- âkib). Esk. 1. Arkadan gelen, ardı sıra gelen: Müteakip günler. 2. Bir şeyi müteakip, ondan so...
MüTEAKİP sıf. (ar. tecakubdan mütec- âkib). Esk.
1. Arkadan gelen, ardı sıra gelen: Müteakip günler.
2. Bir şeyi müteakip, ondan sonrasında, onun arkasından: Bu mektubu müteakip araları düzeldi.
1. Arkadan gelen, ardı sıra gelen: Müteakip günler.
2. Bir şeyi müteakip, ondan sonrasında, onun arkasından: Bu mektubu müteakip araları düzeldi.
Kaynak: Büyük Larousse
müteakip
ödat, eskimiş (mütea:kip) Arapça muteaib
1 . Arkadan gelen, ardı sıra gelen, ardı sıra.
2 . -den sonrasında.
ödat, eskimiş (mütea:kip) Arapça muteaib
1 . Arkadan gelen, ardı sıra gelen, ardı sıra.
2 . -den sonrasında.
müteakip ingilizcesi
1. subsequent, later; successive.
2. /ý/ following, after.
1. subsequent, later; successive.
2. /ý/ following, after.
YORUMLAR