MüTECERRİD sıf. (ar. mütecerrid). Esk. 1. Soyunmuş, çıplak. 2. Evlenmemiş. 3. Çevresinden uzaklaşıp tek başına kalmış. —Tasav. Dü...
MüTECERRİD sıf. (ar. mütecerrid). Esk.
1. Soyunmuş, çıplak.
2. Evlenmemiş.
3. Çevresinden uzaklaşıp tek başına kalmış.
—Tasav. Dünyadan elini, eteğini çekmiş, bir tarikata bağlanmış.
1. Soyunmuş, çıplak.
2. Evlenmemiş.
3. Çevresinden uzaklaşıp tek başına kalmış.
—Tasav. Dünyadan elini, eteğini çekmiş, bir tarikata bağlanmış.
Kaynak: Büyük Larousse
mütecerrid
- tecerrüt etmiş, soyutlanmış.
YORUMLAR