MüTEFERRİD sıf. (ar teferrüd'den müteferrid) . Esk. 1. Çevresinden uzaklaşmış, yalnız lalmış. 2. Başkaldıran, kendi başına bir ...
MüTEFERRİD sıf. (ar teferrüd'den müteferrid) . Esk.
1. Çevresinden uzaklaşmış, yalnız lalmış.
2. Başkaldıran, kendi başına bir yönetim kuran.
1. Çevresinden uzaklaşmış, yalnız lalmış.
2. Başkaldıran, kendi başına bir yönetim kuran.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR