MüTEHAVVİL sıf. (ar tahavvül'den mü- tehavvil). Esk. 1. Bulunduğundan başka duruma geçen; şekil değiştiren. 2. Devamlı değişen; ...
MüTEHAVVİL sıf. (ar tahavvül'den mü- tehavvil). Esk.
1. Bulunduğundan başka duruma geçen; şekil değiştiren.
2. Devamlı değişen; kararsız: Havaların müte- havvil olması.
—Esk. mat. Değişken. || Mütehavvil-i mutavassıt, parametre.
1. Bulunduğundan başka duruma geçen; şekil değiştiren.
2. Devamlı değişen; kararsız: Havaların müte- havvil olması.
—Esk. mat. Değişken. || Mütehavvil-i mutavassıt, parametre.
Kaynak: Büyük Larousse
mütehavvil
ödat, eskimiş Arapça mutehavvil
ödat, eskimiş Arapça mutehavvil
- değişken, kararsız.
- bir halde durmayıp başka şekle giren, değişen.
- değişen, değişken.
YORUMLAR