MüTEKARİB , sıf (artekarübden mütekarib, dişi, mütekaribe). Esk. Karşılıklı olarak birbirine yaklaşan. —Ed. Aruz vezninde 4 feûlü...
MüTEKARİB, sıf (artekarübden mütekarib, dişi, mütekaribe). Esk. Karşılıklı olarak birbirine yaklaşan.
—Ed. Aruz vezninde 4 feûlünden (----) oluşan bahir. (Türemiş şekillerinden türk edebiyatında en fazlaca feûlün feûlün feûlün feûl [ —] vezni kullanılmıştır.)
—Esk. fiz. ve mat. Birbirine yaklaşarak uzanan ışın, çizgi vb. için kullanılır: Eşiayı mütekaribe (bir noktada toplanan ışınlar). Hututı mütekaribe (bir noktaya uzanan çizgiler).
—Ed. Aruz vezninde 4 feûlünden (----) oluşan bahir. (Türemiş şekillerinden türk edebiyatında en fazlaca feûlün feûlün feûlün feûl [ —] vezni kullanılmıştır.)
—Esk. fiz. ve mat. Birbirine yaklaşarak uzanan ışın, çizgi vb. için kullanılır: Eşiayı mütekaribe (bir noktada toplanan ışınlar). Hututı mütekaribe (bir noktaya uzanan çizgiler).
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR