MüTENASİP sıf. (ar. tenâsüb'den mütenasib). Esk. 1. Birbirine uyan, orantılı, ölçülü: Mütenasip bir vücut. 2. Mütenasib-üi-aza,...
MüTENASİP sıf. (ar. tenâsüb'den mütenasib). Esk.
1. Birbirine uyan, orantılı, ölçülü: Mütenasip bir vücut.
2. Mütenasib-üi-aza, bedeninin bölümleri birbirine uygun olan.
—Esk. mat. Orantı. || Makusen mütenasib - MAKUSEN. || Mepsuten mütenasib - MEPSUTEN.
—Verg. huk. Mütenasip vergi - DüZ ORANLI VERGİ.
1. Birbirine uyan, orantılı, ölçülü: Mütenasip bir vücut.
2. Mütenasib-üi-aza, bedeninin bölümleri birbirine uygun olan.
—Esk. mat. Orantı. || Makusen mütenasib - MAKUSEN. || Mepsuten mütenasib - MEPSUTEN.
—Verg. huk. Mütenasip vergi - DüZ ORANLI VERGİ.
Kaynak: Büyük Larousse
mütenasip
ödat (mütena:sip) Arapça
ödat (mütena:sip) Arapça
- orantılı, oranlı, uygun.
- uygun, aralarında muntazam bir nisbet bulunan, birbiriyle uygunluk arz eden.
mütenasip ingilizcesi
1. /la/ proportionate to, commensurate with, in proportion with.
2. well-proportioned, shapely.
1. /la/ proportionate to, commensurate with, in proportion with.
2. well-proportioned, shapely.
YORUMLAR