MüTESAVİYEN be. (ar. mütesaviden mütesaviyyen). Esk. mat. 1. Birbirine eşit olarak; eş. 2. Muntazam. 3. Mütesaviyen mütemadi, eşsüre...
MüTESAVİYEN be. (ar. mütesaviden mütesaviyyen). Esk. mat.
1. Birbirine eşit olarak; eş.
2. Muntazam.
3. Mütesaviyen mütemadi, eşsürekli. || Mütevasiyen mütekarrib, muntazam yakınsak.
1. Birbirine eşit olarak; eş.
2. Muntazam.
3. Mütesaviyen mütemadi, eşsürekli. || Mütevasiyen mütekarrib, muntazam yakınsak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR