MüTEVECCİH sıt. (ar teveccüh'ten müteveccih). Esk. 1. Bir yere yönelen, bir yere gitmeye kabul eden. 2. Bir yöne dönen, yönelmi...
MüTEVECCİH sıt. (ar teveccüh'ten müteveccih). Esk.
1. Bir yere yönelen, bir yere gitmeye kabul eden.
2. Bir yöne dönen, yönelmiş.
3. Birbirine iyi niyet ve sevgi besleyen.
1. Bir yere yönelen, bir yere gitmeye kabul eden.
2. Bir yöne dönen, yönelmiş.
3. Birbirine iyi niyet ve sevgi besleyen.
Kaynak: Büyük Larousse
müteveccih
ödat, eskimiş Arapça muteveccih
1 . Bir yere gitmeye, bir şeyi halletmeye kabul eden.
2 . Yönelmiş.
3. dönmüş, bir yere doğru yola çıkan.
4. yönelik, yönelen.
ödat, eskimiş Arapça muteveccih
1 . Bir yere gitmeye, bir şeyi halletmeye kabul eden.
2 . Yönelmiş.
3. dönmüş, bir yere doğru yola çıkan.
4. yönelik, yönelen.
müteveccih ingilizcesi
1. aimed at, directed towards.
2. favorably disposed to, sympathetic to.
1. aimed at, directed towards.
2. favorably disposed to, sympathetic to.
YORUMLAR