MüTEVECCİHEN be. (ar. müteveccih' ten müteveccihen). Esk. 1. Bir yere doğru gitmek suretiyle. 2. Belli bir tarafa önem vererek, ...
MüTEVECCİHEN be. (ar. müteveccih' ten müteveccihen). Esk.
1. Bir yere doğru gitmek suretiyle.
2. Belli bir tarafa önem vererek, niyetlenerek: Kâbe'ye müteveccihen namaza durmak.
1. Bir yere doğru gitmek suretiyle.
2. Belli bir tarafa önem vererek, niyetlenerek: Kâbe'ye müteveccihen namaza durmak.
Kaynak: Büyük Larousse
müteveccihen
- doğru, önem vererek.
- bir şeyi halletmeye yönelmiş olarak.
müteveccihen ingilizcesi
- /a/ in the direction of, bound for, headed towards.
YORUMLAR