MüZDEVİC sıf. (ar. izdivac'dan müzde- vic). Esk. 1. Eylenen. 2. Uyuşan, birleşen. —Ed. Divan edebiyatında ilk bendinin son ...
MüZDEVİC sıf. (ar. izdivac'dan müzde- vic). Esk.
1. Eylenen.
2. Uyuşan, birleşen.
—Ed. Divan edebiyatında ilk bendinin son mısrası ya da bendi diğeri bentlerin sonunda yinelenmeyen musammat* (Karşt. MüTEKERRİR.)
—Esk. mat. EŞLENİK'in eşanlamlısı. |] Muhtelit müzdevic adetler, eşlenik karmaşık sayılar.
1. Eylenen.
2. Uyuşan, birleşen.
—Ed. Divan edebiyatında ilk bendinin son mısrası ya da bendi diğeri bentlerin sonunda yinelenmeyen musammat* (Karşt. MüTEKERRİR.)
—Esk. mat. EŞLENİK'in eşanlamlısı. |] Muhtelit müzdevic adetler, eşlenik karmaşık sayılar.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR