NEMEK a. (fars. nemek). Esk. 1. Tuz. 2. Tat, lezzet. 3. Görmüş olduğu iyiliğe şükretme. 4. Nemek-çeş, yemeğin tuz oranını idrak etm...
NEMEK a. (fars. nemek). Esk.
1. Tuz.
2. Tat, lezzet.
3. Görmüş olduğu iyiliğe şükretme.
4. Nemek-çeş, yemeğin tuz oranını idrak etmek için tatmak; yeni doğan çocuğun ağzına çalınan bir parça tuz. || Nemek-çeşi, yeni doğan çocuğun ağzına tuz koymak için meydana getirilen merasim. || Nemek-efşan, nemek-teşan, tuz serpen, tuzlayan; tat veren, tatlandıran. || Nemek -haram, nemek-be-haram, görmüş olduğu iyiliğe şükretmeyen, nankör, iyilikbilmez. || Nemek-helal. nemek-perver, nemek-şinas, görmüş olduğu iyiliğe şükreden, iyilik bilir. || Nemek-paş, tuz eken. || Nemek-riz, tuz serpen. || Nemeksar, nemekzar, tuz çıkarılan yer, tuzla. || Nemek-sud, tuzlanmış.
1. Tuz.
2. Tat, lezzet.
3. Görmüş olduğu iyiliğe şükretme.
4. Nemek-çeş, yemeğin tuz oranını idrak etmek için tatmak; yeni doğan çocuğun ağzına çalınan bir parça tuz. || Nemek-çeşi, yeni doğan çocuğun ağzına tuz koymak için meydana getirilen merasim. || Nemek-efşan, nemek-teşan, tuz serpen, tuzlayan; tat veren, tatlandıran. || Nemek -haram, nemek-be-haram, görmüş olduğu iyiliğe şükretmeyen, nankör, iyilikbilmez. || Nemek-helal. nemek-perver, nemek-şinas, görmüş olduğu iyiliğe şükreden, iyilik bilir. || Nemek-paş, tuz eken. || Nemek-riz, tuz serpen. || Nemeksar, nemekzar, tuz çıkarılan yer, tuzla. || Nemek-sud, tuzlanmış.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR