NEŞAT a. (ar. neşat). Esk. 1. Luk, sevinç. 2. Neşat-aver, sevindiren. || Neşat -bahş, neşat-efza, neşat-engiz, luk veren, sevindire...
NEŞAT a. (ar. neşat). Esk.
1. Luk, sevinç.
2. Neşat-aver, sevindiren. || Neşat -bahş, neşat-efza, neşat-engiz, luk veren, sevindiren. || Neşatmend, neşeli, neşeli.
1. Luk, sevinç.
2. Neşat-aver, sevindiren. || Neşat -bahş, neşat-efza, neşat-engiz, luk veren, sevindiren. || Neşatmend, neşeli, neşeli.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR