ÖZLEŞMEK gçz. f. 1. Bir şeyden söz ederken, arı, saf duruma gelmek; arılaşmak: Dilimiz özleşiyor. 2. Tahıl vb. söz ederken, olgunlaş...
ÖZLEŞMEK gçz. f.
1. Bir şeyden söz ederken, arı, saf duruma gelmek; arılaşmak: Dilimiz özleşiyor.
2. Tahıl vb. söz ederken, olgunlaşmak.
3. Koyulaşmak, ağdalaşmak.
* özleştirmek g. f. Bir şeyi özleştirmek, arı, saf duruma getirmek, arılaştırmak: Dili özleştirmek.
1. Bir şeyden söz ederken, arı, saf duruma gelmek; arılaşmak: Dilimiz özleşiyor.
2. Tahıl vb. söz ederken, olgunlaşmak.
3. Koyulaşmak, ağdalaşmak.
* özleştirmek g. f. Bir şeyi özleştirmek, arı, saf duruma getirmek, arılaştırmak: Dili özleştirmek.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR