YERSEL sıf. 1. Yerle, toprakla ilgili. 2. Bir yerle ilgili, bir yere özgü; mahalli, bölgesel: Yersel âdetler. —Astrofiz. Yersel...
YERSEL sıf.
1. Yerle, toprakla ilgili.
2. Bir yerle ilgili, bir yere özgü; mahalli, bölgesel: Yersel âdetler.
—Astrofiz. Yersel çizgi. Güneş tayfı'nın, Yer atmosferinden lanan soğurma çizgisi.
—Gezbil. Yersel gezegen, yüksek ortalama yoğunluğuyla belirginleşen, sadece oldukça basit boyutlara haiz olan Yer tipi gezegen. (Merkür, Venüs, Yer ve Mars yersel gezegenlerdir.)
—Ruhbil. Yersel emare, Lotze'un terminolojisinde uzaysal alana ilişkin bir uyarılmada (görme, dokunma) içerilen ve uyartının yerini saptama olanağı elde eden bilgi.
—Yerbil. Toprakta oluşan.
1. Yerle, toprakla ilgili.
2. Bir yerle ilgili, bir yere özgü; mahalli, bölgesel: Yersel âdetler.
—Astrofiz. Yersel çizgi. Güneş tayfı'nın, Yer atmosferinden lanan soğurma çizgisi.
—Gezbil. Yersel gezegen, yüksek ortalama yoğunluğuyla belirginleşen, sadece oldukça basit boyutlara haiz olan Yer tipi gezegen. (Merkür, Venüs, Yer ve Mars yersel gezegenlerdir.)
—Ruhbil. Yersel emare, Lotze'un terminolojisinde uzaysal alana ilişkin bir uyarılmada (görme, dokunma) içerilen ve uyartının yerini saptama olanağı elde eden bilgi.
—Yerbil. Toprakta oluşan.
Kaynak: Büyük Larousse
yersel
- - yere ilişkin, yerle ilgili.
- adam ve hanım adı olarak kullanılır
yersel ingilizcesi
1. of the earth or ground; terrestrial.
2. local."
1. of the earth or ground; terrestrial.
2. local."
YORUMLAR