YETMEK gçz. f. 1. (Bir şeye, bir şey halletmeye) yetmek, bir şeyden söz ederken, başka bir şeyi sağlayabilecek, karşılayabilecek ni...
YETMEK gçz. f.
1. (Bir şeye, bir şey halletmeye) yetmek, bir şeyden söz ederken, başka bir şeyi sağlayabilecek, karşılayabilecek nicelikte, seviyede olmak, o şey için lüzumlu tüm nitelikleri, önemi taşımak: üretim isteğe yetmiyor. Paran istediğin kitabı almaya yetti mi? Sürdüğü mütevazı yaşam mutluluğuna, onu mutlu etmeye yetiyor Akıllı, fakat başarması için bu yetmez.
2. Bir hiç kimseye yetmek, o kimseyi hoşnut eden, herhangi bir alanda onu doyuran, daha çoğunu istemesine, bir başka şey, bir başka şahıs aramasına gerek bırakmayan bir şey, bir kimse olmak: Ufak bir otomobil ona yeter. Asla arkadaşı yok, yakınları ona yetiyor.
3. Bir şeye (mastar +) yetmek, minik, önemsiz şeklinde görünen bir şeyden söz ederken, belli bir duruma niçin olacak kadar etkili olmak, ehemmiyet taşımak: Hafifçe bir zelzele bu kuleyi yıkmaya yeter.
4. Bir yaşa, bir zamana, bir yere yetmek, ona ulaşmak, erişmek: Yaş kırka yetti. Ömrünün sonuna yetmek. Sonunda Jrûyüne yetti.
♦ yetirmek ettirg. f.
1. Yetiştirmek, yönetmek: Harçlığını ay sonuna kadar yetirmek.
2. Esk. Besleyip büyütmek, yetiştirmek: “Bağ bahçe diktim de meyva yetirdim/AInı top perçemli yavrı yitirdim" (Karacaoğlan, XVII. yy.).
3. Esk. Tamamlamak, yükseltmek: "Koyun yüze yetir, il anı bine yetirir" (atalar sözü, XV. yy ).
4. Esk. Götürmek, ulaştırmak iletmek: “Yetürûr nakmi her gün o mehe bad-ı seher..." (Ruhi, XVI. yy.).
1. (Bir şeye, bir şey halletmeye) yetmek, bir şeyden söz ederken, başka bir şeyi sağlayabilecek, karşılayabilecek nicelikte, seviyede olmak, o şey için lüzumlu tüm nitelikleri, önemi taşımak: üretim isteğe yetmiyor. Paran istediğin kitabı almaya yetti mi? Sürdüğü mütevazı yaşam mutluluğuna, onu mutlu etmeye yetiyor Akıllı, fakat başarması için bu yetmez.
2. Bir hiç kimseye yetmek, o kimseyi hoşnut eden, herhangi bir alanda onu doyuran, daha çoğunu istemesine, bir başka şey, bir başka şahıs aramasına gerek bırakmayan bir şey, bir kimse olmak: Ufak bir otomobil ona yeter. Asla arkadaşı yok, yakınları ona yetiyor.
3. Bir şeye (mastar +) yetmek, minik, önemsiz şeklinde görünen bir şeyden söz ederken, belli bir duruma niçin olacak kadar etkili olmak, ehemmiyet taşımak: Hafifçe bir zelzele bu kuleyi yıkmaya yeter.
4. Bir yaşa, bir zamana, bir yere yetmek, ona ulaşmak, erişmek: Yaş kırka yetti. Ömrünün sonuna yetmek. Sonunda Jrûyüne yetti.
♦ yetirmek ettirg. f.
1. Yetiştirmek, yönetmek: Harçlığını ay sonuna kadar yetirmek.
2. Esk. Besleyip büyütmek, yetiştirmek: “Bağ bahçe diktim de meyva yetirdim/AInı top perçemli yavrı yitirdim" (Karacaoğlan, XVII. yy.).
3. Esk. Tamamlamak, yükseltmek: "Koyun yüze yetir, il anı bine yetirir" (atalar sözü, XV. yy ).
4. Esk. Götürmek, ulaştırmak iletmek: “Yetürûr nakmi her gün o mehe bad-ı seher..." (Ruhi, XVI. yy.).
Kaynak: Büyük Larousse
yetmek
(-e durum ekiyle kullanılan eylem)
1 . Bir ihtiyacı karşılayacak, giderecek nicelikte olmak:
"Hasan'ın gücü yetse kim bilir dayak atacak."- H. E. Adıvar.
2 . Kafi sebep olmak.
3 . (fena bir davranış, durum, tutum için) Kafi olmak, kâfi gelmek.
4 . halk ağzında (yaş için) Erişmek, ulaşmak:
"At dört, kız on beşe yettiği süre / Severim kır atı bir de güzeli."- Dadaloğlu.
5 . halk ağzında Olgunlaşmak.
6 . mecaz Başkasına ihtiyacı olmamak:
"Kendinle dolu, kendine yeten, olgun ve aydın bir insanoğlunun değil bir günü, kimi zaman bir saati bile yüz binlerce lira değerinde olabilir."- H. Taner.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
yeter de artar
yeter ki
(-e durum ekiyle kullanılan eylem)
1 . Bir ihtiyacı karşılayacak, giderecek nicelikte olmak:
"Hasan'ın gücü yetse kim bilir dayak atacak."- H. E. Adıvar.
2 . Kafi sebep olmak.
3 . (fena bir davranış, durum, tutum için) Kafi olmak, kâfi gelmek.
4 . halk ağzında (yaş için) Erişmek, ulaşmak:
"At dört, kız on beşe yettiği süre / Severim kır atı bir de güzeli."- Dadaloğlu.
5 . halk ağzında Olgunlaşmak.
6 . mecaz Başkasına ihtiyacı olmamak:
"Kendinle dolu, kendine yeten, olgun ve aydın bir insanoğlunun değil bir günü, kimi zaman bir saati bile yüz binlerce lira değerinde olabilir."- H. Taner.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
yeter de artar
yeter ki
yetmek ingilizcesi
1. to be enough, be sufficient, suffice, do.
2. /a/ to reach (a specified age): Yaþý yüze yetti. He´s reached a hundred. Yeter artýk! That´s enough!/I´ve had enough!/I´m fed up! yeter ki .... All that is needed is ...; provided that ...: Bu iþin üstesinden gelebilirim, yeter ki bana rahat bir ortam saðlansýn. I can get this job done provided that I have a quiet and peaceful atmosphere in which to do it.
1. to be enough, be sufficient, suffice, do.
2. /a/ to reach (a specified age): Yaþý yüze yetti. He´s reached a hundred. Yeter artýk! That´s enough!/I´ve had enough!/I´m fed up! yeter ki .... All that is needed is ...; provided that ...: Bu iþin üstesinden gelebilirim, yeter ki bana rahat bir ortam saðlansýn. I can get this job done provided that I have a quiet and peaceful atmosphere in which to do it.
yetirmek
(-i durum ekiyle kullanılan eylem, -e durum ekiyle kullanılan eylem), halk ağzında
1 . Bitirmek, tamamlamak.
2 . Besleyip büyütmek, yetiştirmek:
"Oğlan yetir, kız yetir, ağır yükü sen götür."- Atasözü.
3 . halk ağzında Yetiştirmek, yönetim etmek.
(-i durum ekiyle kullanılan eylem, -e durum ekiyle kullanılan eylem), halk ağzında
1 . Bitirmek, tamamlamak.
2 . Besleyip büyütmek, yetiştirmek:
"Oğlan yetir, kız yetir, ağır yükü sen götür."- Atasözü.
3 . halk ağzında Yetiştirmek, yönetim etmek.
yetirmek ingilizcesi
1. /ý/ to make (something) suffice.
2. /ý/ to raise (children, animals, plants).
3. /ý/ to make up (an amount that is lacking).
4. /ý, a/ to increase (something) to (a specified amount).
1. /ý/ to make (something) suffice.
2. /ý/ to raise (children, animals, plants).
3. /ý/ to make up (an amount that is lacking).
4. /ý, a/ to increase (something) to (a specified amount).
YORUMLAR