ZABITAN çoğl. a. (ar. zabitin fars. çoğl. zabıtan). Esk. 1. Subaylar. 2. Zabitanı aklam, resmi dairelerde kalemlerin başın da buluna...
ZABITAN çoğl. a. (ar. zabitin fars. çoğl. zabıtan). Esk.
1. Subaylar.
2. Zabitanı aklam, resmi dairelerde kalemlerin başın da bulunan kimseler.
1. Subaylar.
2. Zabitanı aklam, resmi dairelerde kalemlerin başın da bulunan kimseler.
Kaynak: Büyük L.
zabıtan ingilizcesi
- sequestered
YORUMLAR