Zalim ödat (za:lim) Arapça ©¥lim Acımasız ve haksız davranan, zulmeden: "Malumatlı ve güçlü bir vükela heyeti zalim olm...
Zalim
ödat (za:lim) Arapça ©¥lim
Acımasız ve haksız davranan, zulmeden:
ödat (za:lim) Arapça ©¥lim
"Malumatlı ve güçlü bir vükela heyeti zalim olması imkansız"- A. H. Müftüoğlu.
Dj Zalim Firari - Yüksek Promil.Net (Beat Albüm)
Arsız Bela Feat. Tripkolik - Zalim
Rüyada Zalim Görmek
Zalim Nedir?
Dini Kavramlar Sözlüğü
Zulüm olan inanç, söz, eylem ve davranışları işleyen hiç kimseye denir.Kur'ân'da zâlim kelimesi tekil ve çoğul şekliyle (zâlîmin ve zâlimûn) 135 kere, zulmeden kimseler (ellezîne zâlemû) ifadesi 33 kere geçmiştir. Bunlardan bir âyette Tanrı'ın zâlim olmadığı bildirilmiştir (Şûarâ, 26/209).
"Zâlim", "zâlimler" ve "zulmeden kimseler" ifadeleri ile; kâfirler (Bakara, 2/254), âhireti inkâr edenler (A'râf, 7/44), cehennem ateşini yalanlayanlar (Sebe', 34/42), âyetleri inkâr edenler (En'âm, 6/33) ve yalanlayanlar (Âl-i İmrân, 3/94), ilâhî kitaplara inanmayanlar (Sebe', 34/31), ilahlık iddia edenler (Enbiyâ, 21/29), insanları Tanrı yolundan/dinden men edenler (Nisâ, 4/168-169), Tanrı'a ortak koşanlar (müşrikler) (Furkân, 25/8), Tanrı'tan başkasına yalvaranlar (Yûnus, 10/106), Tanrı'a üçün üçüncüsüdür diyenler (Mâide, 5/72), şeytan ve zürriyetini dost edinip onlara tapanlar (Kehf, 18/50), heva ve hevesine tapanlar (Rûm, 30/29), münafıklar (Nûr, 24/50), Tanrı'ın sınırlarına (hudud) saldırı edenler (Bakara, 2/229), hırsızlar (Mâide, 5/39), fuhuş yapanlar, hainler, fenalık edenler (Yûsuf, 12/24), kâtiller (Mâide, 5/27-29), fakirin hakkını vermeyenler, malını haram yolda harcayanlar, adağını yerine getirmeyenler (Bakara, 2/270), yalan yere yemîn edenler, hakka tevacüz edenler, başkalarına zarar verenler, yalancı şahitlik yapanlar (Mâide, 5/106-107), insanlara eza, cefa ve fenalık edenler (Şûra, 42/40), suçsuz insanı cezalandıranlar (Yûsuf, 12/79), fakirleri kovanlar (En'âm, 6/52), kâfir, Hristiyan ve Yahûdîleri dost edinenler, bunların arzu ve isteklerine uyanlar (Tevbe, 9/23), Tanrı'ın indirdiği ahkam ile hükmetmeyenler (Mâide, 5/45), insanlarla alay edenler, insanları çekiştirenler, onlara fena lakap takanlar ve günahlarına tevbe etmeyenler (Hucûrat, 49/11) kast edilmiştir. Anlaşılan o ki, Tanrı'ın komut ve yasaklarına uymayanlara zâlim denilmektedir.
Tanrı'a yalan uyduranların (En'âm, 6/21), âyetleri yalanlayanların (En'âm, 6/157), âyetlerden yüz çevirenlerin (Secde, 32/22) ilâhlık ve yalancı peygamberlik iddia edenlerin (En'âm, 6/93), isyanlarını unutanların (Kehf, 18/57), şahitliği gizleyenlerin (Bakara, 2/140), camilerde Tanrı'ın adının anılmasına engel olan ve camilerin harap olmasına çalışanların (Bakara, 2/114) daha zâlim (Men ezlamü) oldukları Kur'ân'da bildirilmiştir. Nemrut ve kavmi (Bakara, 2/258), Mekke müşrik toplumu (En'âm, 6/144), Medine münafıkları (Tevbe, 9/109), Medine Yahûdîleri (A'râf, 7/150), Firavun ve kavmi (Yûnus, 10/80), Nuh'un kavmi (Hûd, 11/44) helâk edilen Hûd, Sâlih ve Şuayb (a.s.)'ın kavimleri (Hûd, 11/101; Nahl, 16/113; Hac, 22/45; Ankebût, 29/31) zâlim toplumlar olarak nitelenmişlerdir. İnsanların ve toplumların zâlim olmaları, ilâhî iradeye uymayan inanç, söz, eylem ve davranışları sebebiyledir. Kur'ân'da, zâlimlere dünya ve âhirette ceza olduğu bildirilerek zulümden sakındırılmışlardır.
Dini Kavramlar Sözlüğü
Zulüm olan inanç, söz, eylem ve davranışları işleyen hiç kimseye denir.Kur'ân'da zâlim kelimesi tekil ve çoğul şekliyle (zâlîmin ve zâlimûn) 135 kere, zulmeden kimseler (ellezîne zâlemû) ifadesi 33 kere geçmiştir. Bunlardan bir âyette Tanrı'ın zâlim olmadığı bildirilmiştir (Şûarâ, 26/209).
"Zâlim", "zâlimler" ve "zulmeden kimseler" ifadeleri ile; kâfirler (Bakara, 2/254), âhireti inkâr edenler (A'râf, 7/44), cehennem ateşini yalanlayanlar (Sebe', 34/42), âyetleri inkâr edenler (En'âm, 6/33) ve yalanlayanlar (Âl-i İmrân, 3/94), ilâhî kitaplara inanmayanlar (Sebe', 34/31), ilahlık iddia edenler (Enbiyâ, 21/29), insanları Tanrı yolundan/dinden men edenler (Nisâ, 4/168-169), Tanrı'a ortak koşanlar (müşrikler) (Furkân, 25/8), Tanrı'tan başkasına yalvaranlar (Yûnus, 10/106), Tanrı'a üçün üçüncüsüdür diyenler (Mâide, 5/72), şeytan ve zürriyetini dost edinip onlara tapanlar (Kehf, 18/50), heva ve hevesine tapanlar (Rûm, 30/29), münafıklar (Nûr, 24/50), Tanrı'ın sınırlarına (hudud) saldırı edenler (Bakara, 2/229), hırsızlar (Mâide, 5/39), fuhuş yapanlar, hainler, fenalık edenler (Yûsuf, 12/24), kâtiller (Mâide, 5/27-29), fakirin hakkını vermeyenler, malını haram yolda harcayanlar, adağını yerine getirmeyenler (Bakara, 2/270), yalan yere yemîn edenler, hakka tevacüz edenler, başkalarına zarar verenler, yalancı şahitlik yapanlar (Mâide, 5/106-107), insanlara eza, cefa ve fenalık edenler (Şûra, 42/40), suçsuz insanı cezalandıranlar (Yûsuf, 12/79), fakirleri kovanlar (En'âm, 6/52), kâfir, Hristiyan ve Yahûdîleri dost edinenler, bunların arzu ve isteklerine uyanlar (Tevbe, 9/23), Tanrı'ın indirdiği ahkam ile hükmetmeyenler (Mâide, 5/45), insanlarla alay edenler, insanları çekiştirenler, onlara fena lakap takanlar ve günahlarına tevbe etmeyenler (Hucûrat, 49/11) kast edilmiştir. Anlaşılan o ki, Tanrı'ın komut ve yasaklarına uymayanlara zâlim denilmektedir.
Tanrı'a yalan uyduranların (En'âm, 6/21), âyetleri yalanlayanların (En'âm, 6/157), âyetlerden yüz çevirenlerin (Secde, 32/22) ilâhlık ve yalancı peygamberlik iddia edenlerin (En'âm, 6/93), isyanlarını unutanların (Kehf, 18/57), şahitliği gizleyenlerin (Bakara, 2/140), camilerde Tanrı'ın adının anılmasına engel olan ve camilerin harap olmasına çalışanların (Bakara, 2/114) daha zâlim (Men ezlamü) oldukları Kur'ân'da bildirilmiştir. Nemrut ve kavmi (Bakara, 2/258), Mekke müşrik toplumu (En'âm, 6/144), Medine münafıkları (Tevbe, 9/109), Medine Yahûdîleri (A'râf, 7/150), Firavun ve kavmi (Yûnus, 10/80), Nuh'un kavmi (Hûd, 11/44) helâk edilen Hûd, Sâlih ve Şuayb (a.s.)'ın kavimleri (Hûd, 11/101; Nahl, 16/113; Hac, 22/45; Ankebût, 29/31) zâlim toplumlar olarak nitelenmişlerdir. İnsanların ve toplumların zâlim olmaları, ilâhî iradeye uymayan inanç, söz, eylem ve davranışları sebebiyledir. Kur'ân'da, zâlimlere dünya ve âhirette ceza olduğu bildirilerek zulümden sakındırılmışlardır.
ZALİMCE sıf. ve be. Acımasızca: Zalimce bir eleştiri. Bir kimseyi zalimce dövmek.
Kaynak: Buyuk Larousse
ZALİMİN çoğl. a. (ar. zalimin çoğl. zalı min). Esk. Zalimler, acımasızlar, kıyıcılar.
Kaynak: Buyuk Larousse
ZALİMİYET, -ti a. (ar. zâlim ve -iyyetten zâlimiyyet). Esk. Zalimlik, kıyıcılık, acımasızlık.
Kaynak: Buyuk Larousse
zalim ingilizcesi
1. unjust; oppressive, tyrannical.
2. cruel, unfeeling, heartless.
3. oppressor, tyrant
1. unjust; oppressive, tyrannical.
2. cruel, unfeeling, heartless.
3. oppressor, tyrant
Dj Zalim Firari - Yüksek Promil.Net (Beat Albüm)
Arsız Bela Feat. Tripkolik - Zalim
Rüyada Zalim Görmek
YORUMLAR