Zebun Nedir?

ZEBUN sıf. (fars. zebun). Esk. 1. Kuvvetsiz, zayıf, aciz: “O dakikadan itibaren o gözler ümitsiz, zebun, meyus bir aşkın âlâmını ...

ZEBUN sıf. (fars. zebun). Esk.

1. Kuvvetsiz, zayıf, aciz: “O dakikadan itibaren o gözler ümitsiz, zebun, meyus bir aşkın âlâmını bana hıçkırıklarla anlatmış..." (H. E. Adıvar).

2. Zebun etmek, aciz bırakmak, çaresiz kılmak: "Yârân-ı vefâkân zebun etti ecel" (Y. K. Beyatlı).

3. (Birinin) zebunu olmak, birine zebun olmak, bir hiç kimseye aşırı düşkün olmak, onu çok sevmek.

4. Zebunküş -> ZEBUNKüŞ.

Kaynak: Büyük Larousse

ZEBUNİ a. (fars. zebun ve -/ 'den zebani). Esk. Zayıflık, güçsüzlük.

Kaynak: Büyük Larousse

ZEBUNKüŞ sıf. (fars. zebun ve küş ten zebûn-küş). Esk. Düşkünü, acizi ezen.

Kaynak: Büyük Larousse

ZEBUNKüŞLüK a. Esk. Zebunküş olma durumu, niteliği.

Kaynak: Büyük Larousse

ZEBUNLAŞMAK gçz. f. Kuvvetsiz, zayıf, aciz duruma gelmek.

Kaynak: Büyük Larousse

zebun

ödat, eskimiş (zebu:n) Farsça

• Kuvvetsiz, zayıf, âciz:

"İnsan bakış açısından ziyade, bu kafese konmuş vahşî, yırtıcı hayvanların, içleri hırs, haşinlik ve ürkeklikle dolu, heybetli fakat zebun gözlerine benziyordu."- R. H. Karay.

Atasözü, deyim ve birleşik fiiller

zebun etmek

zebun kalmak

zebun olmak

(birinin) zebunu olmak

Birleşik Sözler

zebunküş

zebun ingilizcesi

• weak, helpless, powerless.
• -u olmak /ýn/
• 1. to become the victim of, become the prey of.
• 2. (for someone madly in love) to be the toy of (the person he´s/she´s in love with).
• 3. to be hopelessly in love with.