Tüm sarışınların en sıcak sarılış...
Bir Afet -i Devrandır Neriman Abla
Tüm sarışınların en sıcak sarılışı ondadır bana göre…
“Nereye gidecek tüm bu ayak basmışlığın tozları ?"diye naralar mı atılıyordu?
Ama yok; kent ölümü özlemiş gibi şöyle seslendi ona:
"Bir Afet -i Devranı almaya geldim,
Sonsuzluğu armağan edeceğim sarışın sarılışına.”
Beyoğlu'nun yalnızlığındaki kalabalığında,
Çiçekler soluyordu.
O orada değildi belki ama ,ben orda olsun istemiştim.
Sanırım özlemek hiç tanımamaktaydı…
Hem zaten tanıyanlar yakmamış mıydı bizi?
Ben tanıdıkça sevmiyorum birini.
Onun için ufacık tefecik bir cümle yeter de artardı, birini sevmem için.
Hadi ,şimdi hemen şimdi olmayan okyanuslarımızı kucaklayalım!
Eğer şimdi tam da şimdi yapmazsak,
Bir adım gerimizdeki çiçeklerde solacak!
Yakut yüklü geceler ağlayacak!
Ben seni seviyorum Neriman abla.
Varsın hüzün kuşları gitmesin başından ,ne çıkar?
Varsın saraylar sarışınsız kalsın,
Öbek öbek sevgileri şefkatinle sardıktan sonra;
Niceleri de bensiz kalsın…
Sen bir afet -i devrandın Neriman abla.
Seni okumadım inatla ,hayırı kucakladım yalnızca.
Çünkü ben seni gözlerinden tanımıştım.
Sen hepimizin Neriman ablasısın,
Varsın Hatice'ler de sensiz kalsın…
Toparlamak lazımsa iki üç cümle ile seni;
Bir afet -i devrandın sen Neriman Abla.
Saklansın şimdi sana sığ düşen kelimeler,
Seni öpüp öpüp saklamalı,
Ve anmalı seni özlemle ,rahmetle anmalı.
Siyah beyaz filmlerinle yâd etmeli…
Belki bu bir sırdı ama artık yayılmalı;
Seni leylak kokularıyla anmalı…
Öyle işte,geldin geçtin ,devrildin yoktur benim özümde;
Öyle bir devrandın ki sen Neriman abla,
Dertlere de dermandın.
Seni öpüp öpüp saklamalı,
Ve anmalı seni özlemle ,rahmetle anmalı.
Meral Meri
YORUMLAR