Çölde yapayalnız bulunan er… Tevhit erbabından büyük bir er, ömrünce çölde yapayalnız yaşadı. Yanında ne kova vardı, ne ibrik, ne ip. Yanına...
HİÇ BİRŞEYİN YOKSA ALLAHIN VARDIR
Çölde yapayalnız bulunan er…
Tevhit erbabından büyük bir er, ömrünce çölde yapayalnız yaşadı.
Yanında ne kova vardı, ne ibrik, ne ip.
Yanına ne su alırdı, nede yol azığı.
Sonunda o yoldan garipler gibi geldi.
Koynuna bir lokma ekmek aldı.
Gâh onu koklar, gâh eline alır, gâh acizler gibi kıvrılıp yatar uyurdu.
Birisi, böyle yaşayacak olduktan sonra dedi, neden böyle çaresiz oldun, sebep neydi buna?
Bir lokma ekmeğin kokusuyla bu hale gelecek olduktan sonra neden ekmek savaşında bulundun?
Adam dedi ki:
İşte bende şimdi, yaptıklarımın karşılığını görüyorum ya… Benim o yalnız yaşayışım bir vehimden (yersiz korku) ibaretti. Gururum gafletim çoktu.
Bütün yaptıklarım kendi savunduğum düşünce idi.
Ancak şimdi doğru olanı anlamaya başladım.
Gururumdan (Kendini beğenmişlik) tövbe etmek nasip oldu da şimdi her an, biraz daha tövbe kar olmadayım.
Haktan başka bir şeye bağlanıp yaşamak, kulluğun (sevgi ile bağlanmak, özverili olmak) delili olabilir mi hiç?
Haktan başka bir şeyle yaşarsan ancak o şeyin kulu olursun.
Bir kıl ucu kadar bile seni bağlayacak bir şey varsa henüz bir kıl kadar kayıt içindesin ( bağlayan şeyin sınırı içindesin) demektir.
Her şeyin, seni bağlayan her şeyin, amacın yolunda ilerlemene engel oluyorsa ortadan kalkması lazımdır.
Hâlbuki sen her an biraz daha kendini engel olanlara bağlamaya çalışıyorsun.
Ölünce, her türlü gerçekleşmesi zamana bağlanmış olan isteklerden kurtulacaksın.
Bunu biliyorsun da neden ölüme bağlanmıyorsun.
Bir yapraktan daha taze, daha yeşil değilsin ya.
Kalk, titre, sarar, düş!
Bu kapıda düşkünlüğe kalkışırsan bil ki bu kapıdan kalkar, yücelirsin.
Bu kapıda yıkılır, düşersen öyle bir kalkarsın ki bir güneş kesilirsin adeta…
Feridüddin Attar Hazretleri - İlahiname
YORUMLAR