...
Sana daha önce demedim; ben film şeritlerini çok severim.
Biliyorum klişe ama “Hayatım gözümün önünden bir film şeridi gibi geçti”
Tam da bunu yaşatıyor bana …
Neden olmasın ki; iyilerle -kötülerle hayat yaşıyor insan;
Bana bunu anımsatıyor diye ölmem belki ,ama düşüncelere dalarım …
Düşüncelere dalmak beni başkalarınca yaşlı kılıyormuş,
Ama bana göre değil,hâlâ çocuk olduğumu iddia ediyorum…
Aama aynı zamanda bir kocakarıyım ben,
Hem de has laz olanından…
…Bana bir hediye daha hazırlar mısın?
Ben “seven erkek” nasıl oluyor bilmiyorum …
Bunu bir gün bana hediye dersen sevinirim…
Ama öyle ruhla sınırlı kalmasın …
Yaşamı yaşamıma geçsin…
Bulaşsın ve kalsın -hiç çıkmasın;
Hiçbir makina da çıkartamasın, tabiri caizse “aşkı” kir gibi, görmesin…
O bir izdir çünkü.
…Belki gençliğin verdiği güçle bu hediyeyi hazırlarsın; çünkü insan yaşlıyken sadece bekliyor -sadece uzaklara bakıyor;
çünkü gücü o kadarına elverişli.
Ama gençlik ,bekliyor,uzaklara bakıyor,yetinmiyor yürüyor,koşuyor kavuşuyor…
Ama bunu da her gençlik yapamaz …
Senin gençliğin yapar diye sana yazıyorum Canım Sevgilim …
Bir ihtimal daha var diye sana yazıyorum …
Meral Meri/ Deniz Fenerine Yolculuk/ Bir Film Şeridi Binlerce Hediye
YORUMLAR