Yar adıyla başlayayım sözüme Gülsüz bağda bülbül...

Yar adıyla başlayayım sözüme  Gülsüz bağda bülbül ötmez kurbanım  Sözü önce söyleyeyim özüme  Yoksa kalpten kalbe gitmez kurbanı...

Yar adıyla başlayayım sözüme 
Gülsüz bağda bülbül ötmez kurbanım 
Sözü önce söyleyeyim özüme 
Yoksa kalpten kalbe gitmez kurbanım 

Sen senin olmazsan tüm dertler biter 
Varını yokunu mürşidine ver 
Ustanın elinde kütük ol yeter 
Teslim olan zarar etmez kurbanım 

Güvenme kendine ben oldum diye 
Pişenler hamım der, bir düşün niye 
Tövbe lazım ettiğimiz tövbeye 
Bir tövbeyle bu iş bitmez kurbanım 

İltifat beklemek kırılmak nedir 
O kapıdan kovsa sen bacadan gir 
Ha sevmiş ha dövmüş ikisi de bir 
Sevmese kaşını çatmaz kurbanım 

Çalış nasibini al dünyadan yana 
Ama sanma dünya yar olur sana 
Ahiret parası lazım insana 
Güneş hep batıdan batmaz kurbanım 

Hizmet yoksa himmet olmaz bu kesin 
Hem hizmet nimettir böyle bilesin 
Gayret et gönle gir “benimdir” desin 
Sultan kölesini atmaz kurbanım 

Yap dediğini yap emrine göre 
Bu iş bensiz olmaz deme boş yere 
O eli tutmuşsa insan bir kere 
Nefsini hesaba katmaz kurbanım 

Cahiller ağzını açınca ben der 
Ben deyip yol alan var mı hiç göster 
Eli hep güzel gör kendini hep yer 
Tezek su dibine batmaz kurbanım 

Günahtı sevaptı bunlar boş hesap 
Her neyi yaparsan Allah için yap 
Avamın işidir bu hesap kitap 
Aşıklar kar zarar gütmez kurbanım 

Dua kabul, niye sıddıkın ahı 
Ne dedi hızıra nakşibend şahı 
Hatırla idrak et anla bu rahı 
Ben sadıkım demek yetmez kurbanım 

Sadakat ne derse doğru demekmiş 
Onsuz doğrulara eğri demekmiş 
Sadakat sıddıkın bağrı demekmiş 
Ciğer yanar duman tütmez kurbanım 

Er olmak isteyen serinden geçer 
Bir saki elinden badeyi içer 
Seç deseler yarin zehrini seçer 
Ağyarın balını tatmaz kurbanım 

Sözün özü derdi minnet bil cana 
Yare can ver ki can yar olsun sana 
Serdar isen serini koy meydana 
Kurbanlara bıçak tutmaz kurbanım

Serdar Tuncer