KAYIT 100 “AHMED’in yerine çıktım demiş. Peygambere benzememe imkan olmadığından orada oturdum” demiş Hz. Osman. Bu bir nevi dal, daldır. Şu...
KAYIT 100
“AHMED’in yerine çıktım demiş. Peygambere benzememe imkan olmadığından orada oturdum” demiş Hz. Osman.
Bu bir nevi dal, daldır.
Şurda ağaç var dalı var değil mi dal.
Çok dikkat buyurun, dal.
Dalda da meyva var.
Dal meyvanın aslıdır değil mi. Onda asılı.
Fakat hakîkatta dal, meyva için var olmuştur. Değil mi?
Kâinatta büyüktür, ama insan için halk olmuştur ağam.
Ağaç da meyvadan mevcud olmuştur. Vücud bulmuştur.
Meyva olmasaydı onun tohumu olmazdı ağaç olmazdı.
Meyva elde edemeyeceğini bir bahçıvan bilse ağaç dikmez ulan.
Onun için Cenâb-ı Peygamber buyurmuş.
Ben sûret itibâriyle Âdem'den doğdum amma hakîkatte Onun atasının atasıyım buyurmuştur.
İşte Nûr-u Rasûlullah bu.
Ağaç meyvadan husûle gelir.
Cenâb-ı peygamber yine bir Hadisinde: “Ben zamân(ın) tufanına gemi gibiyim” demiştir.
“Biz ve eshâbım,” ben demiyor.
Ben dedi mi Rasûlullah’ın zâtı hakîkatını sahâbe de anlasaydı. Derhal yanardı.
“Biz ve sahâbem Nûh’un gemisine benzeriz” diyor. Cenâb-ı Peygamber.
“Kim bu gemiye el atar, kim bu gemiye girerse muhakkak kurtulur” diyor Hadis-i peygamberî.
İçini temizleyemezsen ağam, cennetin kokusunu alamazsın.
Cenâb-ı Peygamber bunları söylediği zaman Cebrâil yine iniyor anında. İmam Efendi oraları okumadı tabii tabi fazla okuyacak değil.
“Nebiyime uyunuz, o hakîkatı söyler.
Kendi zâtı ahadiyetime kasem ederim ki” diyor Cenâb-ı ALLAH.
“ALLAH kıyâmet gününde peygamberini utandırmaz” diyor. Âyet-i kerime bu.
Ümmetisin. Cebinde bil.
Kaç tane “Lâ İlâhe İllallah” maymuncuğu var.
İstemediğiniz halde sakalımız saçımız ağarıyor.
Bâri içinde şüphe olan insan saçından sakalından utansın.
Kulağın ALLAH’ın Nûruyla nurlanırsa karşısında bulunan kişinin düşündüğünü anlarsın oğlum.
Her düşünce o adamda bir şişe içinde kandil gibi görülür.
Yakınlık istiyorsaaan ahmâklığı bırakmak lâzımdır.
Daha var mı akşam namazına.
Buradan cemaattan birisi kıyâmeti sordu.
Bir de Eyyub Sultan Hazretlerinin mezarı nerede, nasıl bulundu diye onu anlatacağız.
Kıyâmet bildiğiniz gibi, Dünyânın hallaç pamuğu gibi atılmasıdır oğlum. Aha öyle atılacak.
“Nasıl atılacak?”
Dua et ALLAH’a: “Ya RABBi benim ömrümü uzun et de şu kıyâmeti bir göreyim.”
Hallaç pamuğu gibi atılacak.
“Birden mi atılacak?.”
Yooooo. Edebsizlik derecesine göre.
Hastaneye hastalar alınır sıraylan değil mi?.
Ama acele olursa onu başa alırlar.
Yaralı olursa, bayılan olursa daha ileride.
Hele çığlık:“Ben ölüyorum!” diye edepsiz olursa onu sona bırakırlar.
Şeyliğine göre kıyâmet yer yer yok olacak.
En son Mekke’de kopacak. Mekke’de.
“Niye böyle olacak. Hepsi birden Hallaç pamuğu gibi atılsın.”
Rasul-u Mubâreğin Nâş-ı Mubârekleri Rahmetenli’l- Âlemin olarak dünyâda bulundukça kıyâmet kopmaz oğlum.
Rasûlullah…, “Taun (Veba) hastalığı Medîne’ye girmez.”
Rasûlullah’ın Nâş-ı Mubârekleri orda olduğu için.
“Mekke de koptuktan sonra… Hadistir bu dört paragraflı Hadis, Mekke de koptuktan beş dakîka sonra Medine’de kopacak” buyurmuşturlar Cenâb-ı Peygamber.
Yalınız kopmadan evvel Hz. İsrâfil, Hz. Azrâil, Hz. Mikâil, Hz. Cebrâil Medîne’ye inecekler.
Helikopter gibi inecekler.
Rasûlullah’ın toprağın edeben kendisine dokunmadığı mubârek nur içindeki Cesed-i Mubârekini dört büyük melek arz üzerinden kaldıracaklar.
Kaldırdıkları dakîkada arzdan, Rasûlullah’ın rahmeti kesilmiş olacak arzda gümleyecek.
Kıyâmet kopmuyorsa Rasûlullah sallallâhu aleyhi ve sellem'in mubârek cesedinin Medîne'de Ravza'da bulunmasındandır.
Kıyâmet öyle kopacak.
ALLAH o günleri bize göstermesin.
O zaman ahretteysek, iyi vaziyette isek, gelip havadan seyrederiz helikopter gibi.
Fâtih Sultan Mehmet İstanbul’u fethettiği zaman.
Eski pâdişahların etrâfında bir muhafız alayı vardı ağam.
Böyle otuz beş okka kılıç elinde. Müzede şimdi git gör.
Böyle kolları bacağım gibi.
Muhafız alayı.
Onun peşinde ulemâ alayı.
Onun peşinde de görülmeyen Velîyyullahlar çemberi vardı.
Fâtih’in etrafında. Fâtih 21-22 yaşında İstanbul’u fethetmiştir.
Yedi lisan bilir; Farsça, Arapça, İtalyanca, Rumca, Rusca, Sırpça bunları bilirdi.
Ve şiir yazar, Rumca yazılmış şiirleri vardır.
Fethettiği zaman İstanbul’u, Hocası Akşemseddin Hazretlerine:
“Hoca Efendi demiş bana demiş Eba Eyyûbu'l-Ensârî’nin mezarını bul!” demiş.
“Peki şevketlum!” demiş.
Burda duralım.
Eba Eyyûb Ensârî Hazretleri, sallallâhu aleyhi ve sellem Efendimiz Mekke’den Medîne’ye teşrif ettikleri zaman devesinin çöküp misâfir kaldığı, ilk misâfir kaldığı zât-ı muhteremdir.
O zaman 27-28 yaşlarında imiş Eba Eyyûb el-Ensârî.
İki katlı evi var.
Rasûlullah’a üst katını: “Buyurun burada kalın” demiş.
Rasûlullah demiş ki: “Ben yerde yatarım. Peygamberlere yerde yatmak farzdır, emirdir. Ben yukarda yatamam. Alt katta yatmış.”
Yirmi yedi gün kaldı evlerinde.
Bir gün bakmış ki Eba Eyyubel Ensarî çocuklarıyla bahçede yatıyor.
“Ya Eba Eyyup niye burada yatıyorsun?.”
“Ya Rasûlullah demiş sen alt katta yatarsan ben edeben üstünde nasıl yatabilirim?” demiş.
Şimdi babasının yanında bacaklarını uzatıyor çocuk. Edebe bak edebe edebe.
Ondan sonra “Ve ilâ rabbike fergab.”
Cebinde de demin dediğim maymuncuk var.
Maymuncuk var ama o maymunculuğu kullanacak temiz el lâzım.
O maymuncuk kızgındır oğlum.
Yüz dereceden fazladır.
Temiz olursan elini yakmaz.
“Ama diyeceksin Hoca Efendi. Bir alıyorsun bir veriyorsun. Bir sevindiriyorsun bir bozuyorsun.”
Oğlum tabak gibi, bak deminki halıları vurarak tozluyorlar aldığı vakit.
Zâtı öyle olsa çeker gidersin.
(Devamı sonraki kayıttadır…)[fb_vid id="10152520696779751"]
YORUMLAR