ahit -hdi isim Arapça ¤ahd 1 . Kendi kendine söz vererek bir işi üstüne alma, ant: "Ahdim olsun, bu işi yapacağım."- ...
ahit -hdi
isim Arapça ¤ahd
1 . Kendi kendine söz vererek bir işi üstüne alma, ant:
"Ahdim olsun, bu işi yapacağım."- .2 . Antlaşma.3 . eskimiş Devir, vakit.
Büyük L.
AHİT ya da AHD, -hdi a. (ar. 'ahd). 1. Herhangi bir şey için verilen söz; edilen yemin, ant: Merak etme, ahdimi meblağ, borcumu öderim. Ahdim olsun intikamımı alacağım. Ahdine hıyanet etmek. 2. Esk. Bir padişahın saltanat süresini kapsayan dönem; vakit: "Ahdini vakt-i mutluluk bilir ebnâ-yı vakit" (Şinasi, XIX. yy ). 3. Esk. Antlaşma, muahede, ittifak. 4. Ahde vefa, sözünü tutma. |j Ahd -i karib, yakın vakit, önceki vakit: Din-i ıslamın ibtida-yı zuhurundan tâ ahd-i ka- ribe erişince..." (Pertev Paşa layihası, XIX. yy.). |i Ahd-i ulusal, ulusal antak kalma, ulusal sözleşme. || Ahd-şiken, anlaşmayı bozan, sözünden dönen. || Ahd ü peyman. söz ve yemin.
Din. Eskive Yeni Ahit, hıristıyanlarca iki kesime bölünen mukaddes kitaplar bütünü. Eski Ahit ya da Eski ittifak, Tanrı'ın yahu- di kavmiyle ittifakı nın evveliyatına ilişkindir. Yeni Ahit ise, İsa tarafınca meydana gelen Yeni ittifak la ilgili yazıların bir derlemesidir. ( - KUTSAL KİTAP.)
Huk. Ahde vefa, tarafların, devletlerin, sözleşme hükümlerine uymak zorunda olduklarını belirten ilke. ( -* PACTA* SUNTŞERHANDA.)
Kur. tar. Dört halife döneminde (632- 661), halifelerin adaletle ilgili olarak valilere yazdıkları buyruklara verilen ad.
Tasav. Müridin tarikata girerken şeyhe verdiği söz.
ANSİKL. isi. Kuran'da ahdin yerine getirilmemesinden "ahdi bozmak" diye söz edilir ve bu şekilde davrananların görevli olacakları belirtilir (Bakara XXVII, CLXXVI, Ali imran LXXVI;Maide l,XIII;Râ'd XX).Ku- ran'da ek olarak israiloğulları'nın ve hıristi- yanların, Tanrı'a kulluğun her türlü koşullarını yerine getireceklerini ahdettikleri, sadece bu ahdi bozdukları anlatılır. Hz. Muhammet'in bir hadisinde, ahdini bozanlar kötülenmiş ve münafık olarak nitelenmiştir.
YORUMLAR