1. Daima kendinden önceki kelimeden ayrı ve de, da şeklinde yazılır; bitiştirilmez, te, ta şeklinde yazılmaz. âyaâ ile beraber kullanıl...
1. Daima kendinden önceki kelimeden ayrı ve de, da şeklinde yazılır; bitiştirilmez, te, ta şeklinde yazılmaz. âyaâ ile beraber kullanıldığında da ayrı yazılır: âya daâ
2. Kelimenin son hecesine kalınlık-incelik bakımından uyar.
3. Çoğu zaman âdahi, dahi, üstelik, hattaâ bağlaçlarıyla özdeştir.
Örnek:
Bu suali Ali de bildi. (dahi, dahi)
Bundan sonra gönlümü alsa da önemi yok. (dahi, dahi)
4. Cümleleri, aynı görevdeki kelimeleri ve sözleri birbirine bağlar ve değişik anlamlar katar:
Örnek:
Sorsan da söylemem hiç bir zaman
Erzakını hazırla da pikniğe gidelim.
5. Cümleleri bağlamış, burada pikniğe gitmek için erzak hazırlama şartı var.
Örnek:
Küçük oranda müsaade etsen de işime baksam. (rica, talep, yalvarma)
Büyüyecek de bana bakacak. (Küçümseme, alay)
Çalışıp da kazanacaksın. (koşul)
Dün bizi bekletti de gelmedi. (yakınma)
Çalışayım da gör neler yapacağımı. (övünme)
Tertipli çalıştı da başarıya ulaşmış oldu. için, (neden-sonuç)
Koşsan da yetişemezsin. (değişmezlik)
Tüm yıl okumamış da şimdi kitap kurdu oluverdi.
(Zıt anlamlı cümleler arasına girmiş.)
6. Tekrarlanan kelimelerin arasına girerek anlamı kuvvetlendirir:
Örnek:
Ev de ev olsa bari. (küçümseme)
Çalış da çalış... (abartma)
7. âamaâ bağlacının yerine kullanılabilir; cümleleri ve öğeleri birbirine bağlayabilir:
Örnek:
Süratli süratli koştu da yetişemedi. (cümleleri bağlamış)
8. Edattan ve zarftan sonrasında gelmiş olarak anlamı pekiştirebilir:
O denli da soğuk değildir.
Bu şekilde davranmanız asla de iyi olmadı.
YORUMLAR