Can Nedir?

Can isim Farsça cÂ¥n 1 . İnsan ve hayvanlarda yaşamayı elde eden ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık. 2 . Yaşama, yaş...

Can

isim Farsça cÂ¥n

1 . İnsan ve hayvanlarda yaşamayı elde eden ve ölümle vücuttan ayrılan madde dışı varlık.

2 . Yaşama, yaşam:

"Bir kedi yavrusunu kurtarmak için ipe sarılıp kuyuya iner, canımı tehlikeye koyardım."- R. N. Güntekin.

3 . Güç, dirilik:

"Her şeyde bu mevsime mahsus bir can, bir dirilik kendini gösteriyordu."- M. Ş. Esendal.

4 . Şahıs, fert:

"Benimle birlikte dört canız ."- F. R. Atay.

5 . İnsanın kendi varlığı, aslı:

"Ne denir, canımız ne mertebe insan olsa mayamız, maddemiz hayvan..."- R. N. Güntekin.

6 . Gönül:

"Çirkin bana kurban, ben de güzele / Can sever güzeli, maldan ziyade."- Karacaoğlan.

7 . Bektaşilik ve Mevlevilikte tarikat kardeşi.

8 . ödat Çok içten, sempatik, sevilen, şirin:

"Alphonse Daudet ilk gençliğimin can yazarlarından biri idi."- T. Buğra.

9 . ünlem Yakınlık duygusu belirten bir seslenme sözü:

"Canlar! ... Açık olsun bahtınız."- E. B. Koryürek.

Atasözü, deyim ve birleşik fiiller

• cana can katmak
• cana gelecek mala gelsin
• cana kıymak
• can alacak nokta (ya da yer)
• can alıp can vermek
• cana minnet saymak (ya da bilmek)
• çok istemek
• can başına sıçramak
• can baş üzerine
• can bayılmak
• can beslemek
• can boğazdan gelir (ya da geçer)
• can borcunu ödemek
• can bostanda bitmez
• can bulmak
• can cana, baş başa
• can candan şirindir
• can canın yoldaşıdır
• can cümleden aziz
• can çekişmek
• can çekişmektense ölmek yeğdir
• can çıkmayınca (ya da çıkmadan) alışkanlık çıkmaz
• candan geçmek
• (bir şeye) can dayanmamak
• can derdinde olmak
• can derdine düşmek
• can gelmek
• canı acımak
• canı ağzına (ya da boğazına) gelmek
• canı burnuna (ya da burnundan) gelmek
• canı burnundan çıkmak
• canı cana ölçmek
• canı canına (ya da içine) sığmamak
• canı cehenneme
• canı çekilmek
• canı çekmek
• canı çıkasıca!
• canı çıkmak
• canı çıksın!
• canı gelip gitmek
• 
  canı gelmek c
  
• anı benzer biçimde sevmek
• canı gitmek
• canı ile oynamak
• canı ile uğraşmak
• canı istemek
• canı isterse
• canı kaymak isteyen mandayı yanında taşır
• canım!
• canım ciğerim
• canım dese canın çıksın diyor sanmak
• canımın içi
• canımı sokakta bulmadım
• canına acımamak
• canına değmek
• canına ezan okumak
• canına geçmek (ya da işlemek ya da kâr etmek)
• canına kastetmek
• canına kıymak
• canına minnet
• canına okumak
• canına rahmet
• (birinin) canına susamak
• canına susamak
• canına tak demek (ya da etmek)
• canına tükürdüğümün (ya da üfürdüğümün)
• canına yandığım (ya da yandığımın)
• 
  canına yetmek canından bezmek (ya da bıkmak ya da usanmak)
  
• canından geçmek
• (birinin) canını acıtmak
• canını almak
• canını affetmek
• canını (bir yere) dar atmak
• canını burnundan getirmek
• canını cehenneme göndermek (ya da yollamak)
• canını çıkarmak
• canını dişine almak (ya da takmak)
• canının derdine düşmek
• canının içine sokacağı gelmek
• canını sıkmak
• canını sokakta bulmak
• canını vermek
• canını yakmak
• canın isterse!
• canı sağ olsun!
• canı sıkılmak
• canı yanan eşek attan yüğrük olur
• canı yanmak
• canı yerine gelmek
• (birinin) canı yok mu?
• can kalmamak
• can kaygısına düşmek
• can olmak
• can sıkmak
• can vermek
• can yakmak

Birleşik Sözler

• can acısı
• can alıcı
• can arkadaşı
• can birlikte
• can bunaltısı
• canciğer
• can çabası
• can damarı
• can direği
• can dostu
• can düşmanı
• can eriği
• canevi
• can feda
• canfes
• can gözdesi
• can havli
• can korkusu
• cankulağı
• can kurban
• cankurtaran
• can kuşu
• can noktası
• can pahasına
• can pazarı
• can sağlığı
• can bunaltan
• can sıkıntısı
• can simidi
• cansiparane
• can sohbeti
• can suyu
• can tahtası
• can yeleği
• can yoldaşı
• cana yakın
• canı burnunda
• canı cebinde
• canıgönülden
• canı pek
• canı sıkkın
• canı tatlı
• canı sav
• canıyürekten
• canına düşkün
• canla başla
• babacan