Eski Yunan Uygarlığı hangi alanlarda gelişme göstermiştir? Eski Yunan Uygarlığı hakkında bilgiler verir misiniz? Eski Yunan Uygar...
Eski Yunan Uygarlığı hangi alanlarda gelişme göstermiştir? Eski Yunan Uygarlığı hakkında bilgiler verir misiniz?
Eski Yunan Uygarlığı
Yazı: © Editör
Ziraatçi bir halk olan Helenler ya da Eski Yunanlılar, tarihlerinin başlangıcında çok mütevazı bir yaşam sürerler, sırtlarına kendilerinin dokuduğu yünden bir gömlek, ayakalrına sığır derisinden bir çarık giyerlerdi. Köylüler tek bir odadan ibaret evlerinde oturur, evcil hayvanlarla bir arada yatarlardı. Soylualr sınıfı ömürlerini cenk, av, eğlence ve yarışmalarla geçirirlerdi. Deniz kıyısında yaşayanalr ise pek de dayanıklı olmayan teknelerle balıkçılık yaparlardı.
Savaşçı kavimler olan Akalar ve Dorlar tarafınca salgın edilmeden ilkin, Yunanistan Yarımadası'ndaki dağalrla çevrili ufak ovacıklarda birbirine rakip bağımsız siteleri oluşturan topluluklar yaşıyorlardı. Bu sitelerden bilhassa Atina ve Isparta'nın Eski yunan uygarlığında hususi bir yeri vardır. Eski yunan halkı MÖ. 6. Yüzyılda Anadolu kıyılarında ve Akdeniz'de (Cenup İtalya ve Sicilya) yeni metropoller kurdular. Siteler içinde büyük geçimsizlikler ve rekabet olmasına rağmen Eski Yunan toplulukları din ve dil bakımından bir birlik oluşturuyorlardı ve bu birlik yardımıyla siteler, Persleri geri püskürtmüşler, Isparta ordusunun (Thermophylai) ezilmesine rağmen Perslere karşı iki büyük zafer kazanmışlardı: Maraton zaferi (MÖ 490) ve Salamis Deniz Savaşı ( MÖ 480)
İşte bu olaylardan sonrasında Eski Yunan uygarlığı gelişmiş ve bilhassa Atina, mimarları, bilginleri, tiyatrocuları ve heykelcileriyle bu uygarlığı ebedileştirmişti.
5. yüzyılın sonlarına doğru siteler birbirine fikir Atina ve Sparta, ayrı ayrı Yunanistan'a hakim olmak istedi. Bu sebeple çıkan Peleponnes savaşı, tüm ülkeyi kapsı kavururken veba salgınıo da Atina halkını kırdı. Bu şekilde Atina, Isparta'nın baskısı altına girdi ve kendi yasalarından caymak mecburiyetinde bırakıldı (MÖ 404). Bu kavgalardan yararlanan Persler Anadolu'Yu ele geçirdiler ama Yunanistan toprakalrını elde edemediler.
Ama az sonrasında Makedonya kralı 2. Philippos Yunanistan'ı fethetmekte hiçbir güçlükle karşılaşmadı (MÖ 337)
İskender İmparatorluğu
Philippos'un büyük oğlu İskender başkaldıran sitelere boyun eğdirdi (Thebai yerle bir edildi) ve hırsla fetihlere girişti. On yıla yakın bir süre içinde Akdeniz'den Hindistan kıyılarına kadar uzanan geniş bir imparatorluk kurdu. Darius III'ün tahtına yerleşti, onun kızıyla evliliğe ilk adımını attı, yeni danışmanlar edindi ve bir sürü şark adetini benimsedi. Ne var ki İskender İmapratorluğu'Nun zayıf birliği, ardılları arasındaki rekabete dayanamadı. İmparatorluğun parçalanmasıyla aslolan Yunanistan'In gücü de son buldu; onun yerini Antakya, Bergama ve İskenderiye şeklinde metropoller aldı.
Romalılardan Türklere
Yunanlılar Kelt saldırılarına bir süre karşı koydular ama Romalıalrın gücüne dayanamayarak boyun eğdiler (MÖ 146). Eski Yunan Uygarlığı öylesine zengindi ki Roma bu zenginliği salt hazinelerini yağma etmekle kalmadı, onu yansılamak etmeyede çalıştı: Yunan edebiyatı, sanat ve mitolojisi Romalıalr için en geçerli oldu ve sonunda onların uygarlığını belli başlı bir şekilde değiştirdi. Siyasal bakımdan ise Eski Yunanistan geriye kalan prokonsüllerce yönetilen iki eyalaet haline geldi. Roma imparatorluğunun büyük tutumsal dolaşımı haricinde kaldı, onların yazlık oturma yeri oldu.
Yabancı istilaları (Vizigot, Ostrogot, Slav, Bulgar) bu sulh periyodunu altüst ederek Yunanistan'In yıkılıp dağılmasına yol açtı (3. Yüzyıldan 10. Yüzyıla kadar)
Siteler ve Yurttaşlar
Eski Yunan'da sitelerin kurulması 2.500 senelik bir vakadır ve bu uygarlığın temeli sitedir (Polis). Her site az sayıda (5.000-10.000) yurttaştan oluşurdu; sitelerde yaşayan yurttaşlar sırasıyla türlü görevler (maliyeci, asker) yüklenerek devlet yönetimine katılma hakkını elde eder ve yasaların güvencesi altında yaşardı.
Sitelerde oturanlar siyasal açıda eşit değilelrdi.: Yabancıalrla kölelerin hiçbir hakkı yoktu. Aşağılık sayılan ve el alın terine dayanan işler bunlara yaptırılırdı.
Yurttaşlar şehrin merkez kesiminde oturulardı; burası cenk esnasında müstahkem bir kale, sulh günlerindeyae siyasal, düşünsel, dinsel ve ekonomik yaşamın merkeziydi. Her sitenin kendi tanrıları ve yalnız kendi yurttaşlarunca uygulanan dinleri vardı.
Haşmet ve Sefalet
Abide yapıların güzelliği edebiyatın göz kamaştırıcı parlaklığı bizi yanıltmamalıdır. O zamanalr Yunanlıalrın büyük bölümü köylerde harap kulübelerde, şehirlerde kolay evlerde ve ilkel kondualrda yaşıyorlardı. Kaldırımsız ışıksız sokaklarda lağım suları akardı. Her taraf sinek, sivrisinek, fare doluydu. Atina ya da Isparta'ya dışarıdan gelen bir kimse ilkin pislik ve ağır kokularla karşılaşırdı.
Perikles Çağı
Perikles (MÖ 495-429) döneminde Atina, toplumsal ve kültürel alanda kazanılmış olduğu başarılar yardımıyla diğeri eski Yunan sitelerine üstünlüğünü kabul ettirdi. Perikles Çağı, Tarih (Herodotos), felsefe (Sokrates ve Platon), tiyatro (Aiskilos, Sofokles, Euripides) ve bilhassa sanat (heykelci Phedias'ın Akropolisteki emekleri) kendi alanında muhteşem bir gelişme gösterdi.
Sparta (Isparta)
Atina'nın büyük rakibi Isparta aristokratik bir sistemle yönetiliyordu. Ahalisi üç sınıftan oluşuyordu: Helios (muharebede esir alınan köleler), Perioikos (Sparta'Ya boyun eğmiş Akalar) ve Eşitler (tatamı yurttaş sayılan savaşçıalr sınıfı). Yedi yaşından başlayarak sert ve sıkı bir eğitim gören eşitler, Sparta'Yı Med Savaşalrı'na kadar Yunanisan'In en kuvvetli devleti yaptılar.
Demsotenes
Demostenes (MÖ 384-322)Atina'Nın en ünlü hatibi ve politika adamıydı. Demokrasinin ve ulusal bağımsızlığın alev ateş savunucusu olan Demostenes on yılı aşan bir süre Atinalıalrı Makedonya'Nın saldırgan kralı Philip tehlikesine karşı uyarmaya çalıştı; bu yöndeki konuşmaları hitabet örnekleridir; ama çabaları boşa gitti ve sonunda Philip'in oğlu İskender Yunan ülkesini egemenlği altına aldı.
Aristofanes
Aristophanes (MÖ 445-386) kırk kadar güldürü yazmıştır; başlıcaları şunlardır: Yaban arıalrı, Kuşlar, Lysitrata, Plutos ve Kadınalr meclisi. Aristophanes, buluşalrla dolu bir üslupla harbe, hasımalrına, paraya saldırır ve Atina mahkemelerini gülünçleştirir. Kullanmaktan sakınmadığı edepsizce sözler, herkesi basit olmasıyla birlikte seçkinleri de güldürürdü.
Sebep: iç başlık ve sual düzeni.
Eski Çin Uygarlığı
Eski Uygarlık Dinleri - Eski Yunan Dini
Eski Çin Uygarlığı'nın siyasal yapısı nasıldır?
İnceleyiniz
Bu ileti 'en iyi çözüm' seçilmiştir.
Yazı: © Editör
Ziraatçi bir halk olan Helenler ya da Eski Yunanlılar, tarihlerinin başlangıcında çok mütevazı bir yaşam sürerler, sırtlarına kendilerinin dokuduğu yünden bir gömlek, ayakalrına sığır derisinden bir çarık giyerlerdi. Köylüler tek bir odadan ibaret evlerinde oturur, evcil hayvanlarla bir arada yatarlardı. Soylualr sınıfı ömürlerini cenk, av, eğlence ve yarışmalarla geçirirlerdi. Deniz kıyısında yaşayanalr ise pek de dayanıklı olmayan teknelerle balıkçılık yaparlardı.
Savaşçı kavimler olan Akalar ve Dorlar tarafınca salgın edilmeden ilkin, Yunanistan Yarımadası'ndaki dağalrla çevrili ufak ovacıklarda birbirine rakip bağımsız siteleri oluşturan topluluklar yaşıyorlardı. Bu sitelerden bilhassa Atina ve Isparta'nın Eski yunan uygarlığında hususi bir yeri vardır. Eski yunan halkı MÖ. 6. Yüzyılda Anadolu kıyılarında ve Akdeniz'de (Cenup İtalya ve Sicilya) yeni metropoller kurdular. Siteler içinde büyük geçimsizlikler ve rekabet olmasına rağmen Eski Yunan toplulukları din ve dil bakımından bir birlik oluşturuyorlardı ve bu birlik yardımıyla siteler, Persleri geri püskürtmüşler, Isparta ordusunun (Thermophylai) ezilmesine rağmen Perslere karşı iki büyük zafer kazanmışlardı: Maraton zaferi (MÖ 490) ve Salamis Deniz Savaşı ( MÖ 480)
İşte bu olaylardan sonrasında Eski Yunan uygarlığı gelişmiş ve bilhassa Atina, mimarları, bilginleri, tiyatrocuları ve heykelcileriyle bu uygarlığı ebedileştirmişti.
5. yüzyılın sonlarına doğru siteler birbirine fikir Atina ve Sparta, ayrı ayrı Yunanistan'a hakim olmak istedi. Bu sebeple çıkan Peleponnes savaşı, tüm ülkeyi kapsı kavururken veba salgınıo da Atina halkını kırdı. Bu şekilde Atina, Isparta'nın baskısı altına girdi ve kendi yasalarından caymak mecburiyetinde bırakıldı (MÖ 404). Bu kavgalardan yararlanan Persler Anadolu'Yu ele geçirdiler ama Yunanistan toprakalrını elde edemediler.
Ama az sonrasında Makedonya kralı 2. Philippos Yunanistan'ı fethetmekte hiçbir güçlükle karşılaşmadı (MÖ 337)
İskender İmparatorluğu
Philippos'un büyük oğlu İskender başkaldıran sitelere boyun eğdirdi (Thebai yerle bir edildi) ve hırsla fetihlere girişti. On yıla yakın bir süre içinde Akdeniz'den Hindistan kıyılarına kadar uzanan geniş bir imparatorluk kurdu. Darius III'ün tahtına yerleşti, onun kızıyla evliliğe ilk adımını attı, yeni danışmanlar edindi ve bir sürü şark adetini benimsedi. Ne var ki İskender İmapratorluğu'Nun zayıf birliği, ardılları arasındaki rekabete dayanamadı. İmparatorluğun parçalanmasıyla aslolan Yunanistan'In gücü de son buldu; onun yerini Antakya, Bergama ve İskenderiye şeklinde metropoller aldı.
Romalılardan Türklere
Yunanlılar Kelt saldırılarına bir süre karşı koydular ama Romalıalrın gücüne dayanamayarak boyun eğdiler (MÖ 146). Eski Yunan Uygarlığı öylesine zengindi ki Roma bu zenginliği salt hazinelerini yağma etmekle kalmadı, onu yansılamak etmeyede çalıştı: Yunan edebiyatı, sanat ve mitolojisi Romalıalr için en geçerli oldu ve sonunda onların uygarlığını belli başlı bir şekilde değiştirdi. Siyasal bakımdan ise Eski Yunanistan geriye kalan prokonsüllerce yönetilen iki eyalaet haline geldi. Roma imparatorluğunun büyük tutumsal dolaşımı haricinde kaldı, onların yazlık oturma yeri oldu.
Yabancı istilaları (Vizigot, Ostrogot, Slav, Bulgar) bu sulh periyodunu altüst ederek Yunanistan'In yıkılıp dağılmasına yol açtı (3. Yüzyıldan 10. Yüzyıla kadar)
Siteler ve Yurttaşlar
Eski Yunan'da sitelerin kurulması 2.500 senelik bir vakadır ve bu uygarlığın temeli sitedir (Polis). Her site az sayıda (5.000-10.000) yurttaştan oluşurdu; sitelerde yaşayan yurttaşlar sırasıyla türlü görevler (maliyeci, asker) yüklenerek devlet yönetimine katılma hakkını elde eder ve yasaların güvencesi altında yaşardı.
Sitelerde oturanlar siyasal açıda eşit değilelrdi.: Yabancıalrla kölelerin hiçbir hakkı yoktu. Aşağılık sayılan ve el alın terine dayanan işler bunlara yaptırılırdı.
Yurttaşlar şehrin merkez kesiminde oturulardı; burası cenk esnasında müstahkem bir kale, sulh günlerindeyae siyasal, düşünsel, dinsel ve ekonomik yaşamın merkeziydi. Her sitenin kendi tanrıları ve yalnız kendi yurttaşlarunca uygulanan dinleri vardı.
Haşmet ve Sefalet
Abide yapıların güzelliği edebiyatın göz kamaştırıcı parlaklığı bizi yanıltmamalıdır. O zamanalr Yunanlıalrın büyük bölümü köylerde harap kulübelerde, şehirlerde kolay evlerde ve ilkel kondualrda yaşıyorlardı. Kaldırımsız ışıksız sokaklarda lağım suları akardı. Her taraf sinek, sivrisinek, fare doluydu. Atina ya da Isparta'ya dışarıdan gelen bir kimse ilkin pislik ve ağır kokularla karşılaşırdı.
Perikles Çağı
Perikles (MÖ 495-429) döneminde Atina, toplumsal ve kültürel alanda kazanılmış olduğu başarılar yardımıyla diğeri eski Yunan sitelerine üstünlüğünü kabul ettirdi. Perikles Çağı, Tarih (Herodotos), felsefe (Sokrates ve Platon), tiyatro (Aiskilos, Sofokles, Euripides) ve bilhassa sanat (heykelci Phedias'ın Akropolisteki emekleri) kendi alanında muhteşem bir gelişme gösterdi.
Sparta (Isparta)
Atina'nın büyük rakibi Isparta aristokratik bir sistemle yönetiliyordu. Ahalisi üç sınıftan oluşuyordu: Helios (muharebede esir alınan köleler), Perioikos (Sparta'Ya boyun eğmiş Akalar) ve Eşitler (tatamı yurttaş sayılan savaşçıalr sınıfı). Yedi yaşından başlayarak sert ve sıkı bir eğitim gören eşitler, Sparta'Yı Med Savaşalrı'na kadar Yunanisan'In en kuvvetli devleti yaptılar.
Demsotenes
Demostenes (MÖ 384-322)Atina'Nın en ünlü hatibi ve politika adamıydı. Demokrasinin ve ulusal bağımsızlığın alev ateş savunucusu olan Demostenes on yılı aşan bir süre Atinalıalrı Makedonya'Nın saldırgan kralı Philip tehlikesine karşı uyarmaya çalıştı; bu yöndeki konuşmaları hitabet örnekleridir; ama çabaları boşa gitti ve sonunda Philip'in oğlu İskender Yunan ülkesini egemenlği altına aldı.
Aristofanes
Aristophanes (MÖ 445-386) kırk kadar güldürü yazmıştır; başlıcaları şunlardır: Yaban arıalrı, Kuşlar, Lysitrata, Plutos ve Kadınalr meclisi. Aristophanes, buluşalrla dolu bir üslupla harbe, hasımalrına, paraya saldırır ve Atina mahkemelerini gülünçleştirir. Kullanmaktan sakınmadığı edepsizce sözler, herkesi basit olmasıyla birlikte seçkinleri de güldürürdü.
Antik Yunanistan: şimdiki Yunanistan toprakları ile çevresinde yaşayan toplumların kurduğu devlet ve uygarlıkların, MÖ 756 (Arkaik dönem) ile MÖ 146 (Roma işgâli) tarihleri içinde yargı sürdükleri bölgenin ismi.[1]
Balkanlar'a göç eden Yunan kabilelerin kurmuş olduğu Yunan kent devletleri demokrasinin ilk temellerinin atılmış olduğu yerlerdir.[2] Eshilos, Aristofanes, Evripides, Sofokles, Aristo, Eflatun, Sokrates, Herodot ve Ksenofon şeklinde büyük filozofların yetiştiği Atina, Sparta, Tebai ve Nakşa şeklinde büyük şehirler gerek birbirleriyle gerek o devrin en mühim güçlerinden birisi olan Persler ile üstünlük mücadelelerine girmişlerdir.[3]
Antik Yunan uygarlığının zirveye çıkmış olduğu, en fazlaca geliştiği dönemler İskender yönetiminde olmuştur. Yunan kültürü içinde bir eğitim almış olan İskender, babası Filip'in ölmeden ilkin hazırlamış olduğu ortamı kaybetmemiş, Antik Yunan kültürünü avrupada Makedonya'dan doğuda Hindistan'a, kuzeyde Fergana'dan güneyde Mısır çöllerine kadar yaymıştır.[4]
Çok tanrılı din inancının egemen olduğu, toplumun sınıflara ayrılmış olduğu, tiyatro ve mimarinin o dönemdeki en büyük eserlerinin verildiği Antik Yunan medeniyetinin gelişimi Augustus Caesar'ın MÖ 27 senesinde Yunanistan'ı Achaea eyaleti olarak Roma İmparatorluğu'na bağlaması ile durmuştur.[5] Fakat gene de Antik Yunan kültürü garp medeniyetlerinin temeli olarak kabul edilir. Yunan kültür ve uygarlığının, Avrupa'nın pek çok yerinde yargı sürüp kendinden izler bırakmış Roma İmparatorluğu üstünde çok büyük tesiri vardır. 14. ve 16. yüzyıllar içinde Avrupa'yı tesiri altına alan Rönesans hareketinin ve Neo-Klasik canlanmanın üstünde Antik Yunan medeniyetinin büyük izleri görülür.
Kaynak:Vikipedi
Eski Çin Uygarlığı
Eski Uygarlık Dinleri - Eski Yunan Dini
Eski Çin Uygarlığı'nın siyasal yapısı nasıldır?
YORUMLAR