gelecekcilik 20. yüzyılın başlarında italya’da ortaya çıkmıştır. edebiyatta devrim ve dinamizmi vurgulayan akım olarak değerlendirilir. ital...
gelecekcilik
20. yüzyılın başlarında italya’da ortaya çıkmıştır. edebiyatta devrim ve dinamizmi vurgulayan akım olarak değerlendirilir. italyan ozan, romancı, oyun yazarı ve gösterim yönetmeni filippo tommaso marinetti’nin 1909’de paris’te le figaro gazetesinde yayınladığı bildiri gelecekçiliğin manifestosu oldu. bildiride, "hepimiz müzeleri, kütüphaneleri yerle bir edip ahlakçılık, feminizm ve tüm yararcı korkaklıklarla savaşacağız" deniyordu. bu geçmişin bütünüyle reddi demekti. aynı bildiride, "biz dünyadaki hakikaten sıhhatli tek şeyi, doğrusu harbe ve ölüme götürmüş olan güzel düşünceleri yüceltiyoruz" sözleri, siyasal alanda o dönemde gelişen faşizmden yana bir tavrın da açık göstergesiydi.
gelecekçiliğin kurucusu marinetti, avrupa’da birçok yazarı etkiledi. rusya’da velemir hlebinikov ve mayakovski gelecekçiliğe yöneldi. rus gelecekçiler kendi bildirgelerini yayınladı. puşkin, tolstoy, dostoyevski reddedildi. şiirde sokak dilinin kullanılması istendi. 1917 ekim devriminden sonrasında da gelecekçi akım güçlendi. mayakovski’nin ölümüne kadar tesirini sürdürdü. italya’daki gelecekçiler ilk şiir antolojisini 1912’de yayınladı. gelecekçilik faşizm ile özdeşleşti. ve 1920’lerin ortalarına doğru tesirini yitirdi. eserlerinde mantıklı cümleler oluşturmayı reddeden gelecekçilerin parolası, "sozcüklere özgürlük"tü. ezra pound, d. h. lawrence ve giovanni papini bu akımdan etkilenen yazarlardır.
YORUMLAR