Harakiri İsim harakiri Japonca. (haraki'ri) Karnını bıçakla deşme yoluyla kendini öldürme. TDK Seppuku (Hara-ki...
Harakiri
İsim
harakiri
Japonca.
(haraki'ri)
Karnını bıçakla deşme yoluyla kendini öldürme.
İsim
harakiri
Japonca.
(haraki'ri)
Karnını bıçakla deşme yoluyla kendini öldürme.
TDK
Seppuku (Hara-kiri )
Seppuku (Japonca: 切腹, "karnı yarmak") iç organların dışarı çıkmasını sağlayan bir tür Japon intihar adetidir.
Seppuku ayrıca hara-kiri (腹切り, "karın-kesmek") olarak bilinir. Seppuku ile aynı kanji ile yazılır ancak ters dizilimdedir. Japoncada hara-kiri konuşma dilinde, seppuku ise resmi bir terim olarak kullanılır. Samuraylar seppuku kelimesini kullanırken, sıradan Japonlar hara-kiri kelimesini kullanmaktaydı. Günümüzde hara-kiri daha yaygın olarak bilinmektedir. Çünkü hara-kiri kelimesi Japoncada "karın deşmek" anlamına geldiği için argo olarak kabul edilir.
Efendisinin ölümünden sonra seppuku yapmak oyibara (追腹 ya da 追ã„è…¹) olarak adlandırılır, adet aynıdır.
Seppuku, feodal Japonya' da özellikle samuray sınıfının savaşta yenilgi sonucunda hayatta kaldıysa yapması gereken intihar olarak adlandırılmaktadır. Gerçekte ise savaşta yenilen samurayın böyle bir zorunluluğu olmadığı gibi, bu sadece samuraylara has bir davranış da değildir. Genellikle efendisine doğru hizmet edememiş samuraylara Edo hanedanı döneminde bir nevi onurlandırma amaçlı cezalandırma yöntemidir.
Seppukuda esas olan, samurayın yaşamı boyunca her an beklediği ölüme kendi eliyle fakat korkunç acılar içerisinde kavuşmasıdır. Zaman içerisinde "seppuku" yapmanın verdiği acıyı önlemek için intihar eden samurayın en yakın arkadaşına karnı kesme işlemini takiben kafasını kesme görevi verilmiştir, bu kişilere "kaishakunin" denilirdi ve genellikle samurayın en yakın olduğu ya da en güvendiği kişilerden seçilirdi.
Şahıs, seppuku yapmadan önce banyo yapar, beyaz giyinir ve en sevdiği yemeğini yer, hazır olduğu zaman bıçağı karnına saplar, sağ-sol hareketleri yaparak diyaframını ve midesini parçalar, sonra da kaishakunin kellesini uçurur.
Seppuku iki çeşittir. Biri yukarıda anlatılan normal seppuku, öteki ise Juun-Buun Seppuku'dur. Juun-Buun Seppuku'da, kaishakunin yoktur. Şahıs, karnını haç şeklinde (+) keser, iç organlarını dışarı çıkarır, mümkünse toprağa koyar, ve orada ölüverir.
Seppuku yapmak bir süre sonra yasaklanmış olmasına karşın günümüze kadar var olmayı başarmıştır. Japon toplumunda kabahatli olmak ve bu kabahatin toplumca bilinir hale gelmesi çok büyük utanç sayıldığından zaman zaman uygulayanlar görülmektedir.
Seppuku (Japonca: 切腹, "karnı yarmak") iç organların dışarı çıkmasını sağlayan bir tür Japon intihar adetidir.
Seppuku ayrıca hara-kiri (腹切り, "karın-kesmek") olarak bilinir. Seppuku ile aynı kanji ile yazılır ancak ters dizilimdedir. Japoncada hara-kiri konuşma dilinde, seppuku ise resmi bir terim olarak kullanılır. Samuraylar seppuku kelimesini kullanırken, sıradan Japonlar hara-kiri kelimesini kullanmaktaydı. Günümüzde hara-kiri daha yaygın olarak bilinmektedir. Çünkü hara-kiri kelimesi Japoncada "karın deşmek" anlamına geldiği için argo olarak kabul edilir.
Efendisinin ölümünden sonra seppuku yapmak oyibara (追腹 ya da 追ã„è…¹) olarak adlandırılır, adet aynıdır.
Seppuku, feodal Japonya' da özellikle samuray sınıfının savaşta yenilgi sonucunda hayatta kaldıysa yapması gereken intihar olarak adlandırılmaktadır. Gerçekte ise savaşta yenilen samurayın böyle bir zorunluluğu olmadığı gibi, bu sadece samuraylara has bir davranış da değildir. Genellikle efendisine doğru hizmet edememiş samuraylara Edo hanedanı döneminde bir nevi onurlandırma amaçlı cezalandırma yöntemidir.
Seppukuda esas olan, samurayın yaşamı boyunca her an beklediği ölüme kendi eliyle fakat korkunç acılar içerisinde kavuşmasıdır. Zaman içerisinde "seppuku" yapmanın verdiği acıyı önlemek için intihar eden samurayın en yakın arkadaşına karnı kesme işlemini takiben kafasını kesme görevi verilmiştir, bu kişilere "kaishakunin" denilirdi ve genellikle samurayın en yakın olduğu ya da en güvendiği kişilerden seçilirdi.
Şahıs, seppuku yapmadan önce banyo yapar, beyaz giyinir ve en sevdiği yemeğini yer, hazır olduğu zaman bıçağı karnına saplar, sağ-sol hareketleri yaparak diyaframını ve midesini parçalar, sonra da kaishakunin kellesini uçurur.
Seppuku iki çeşittir. Biri yukarıda anlatılan normal seppuku, öteki ise Juun-Buun Seppuku'dur. Juun-Buun Seppuku'da, kaishakunin yoktur. Şahıs, karnını haç şeklinde (+) keser, iç organlarını dışarı çıkarır, mümkünse toprağa koyar, ve orada ölüverir.
Seppuku yapmak bir süre sonra yasaklanmış olmasına karşın günümüze kadar var olmayı başarmıştır. Japon toplumunda kabahatli olmak ve bu kabahatin toplumca bilinir hale gelmesi çok büyük utanç sayıldığından zaman zaman uygulayanlar görülmektedir.
Harakiri Nedir
Japonyada eskiden, bilhassa Samuraylar zamanında tatbik edilen bir intihar metodu. harakiri, terimi genellikle Japonya dışındaki ülkelerde yaygındır. Japonlar ise seppuki terimini kullanırlar. Harakiri gönüllü ve mecbüri yapılanlar olarak ikiye ayrılır. Cezai olarak yapılanı, Japonyada derebeylikler zamanında suçlu ve asiler tarafından şerefli bir ölüm kabul edilerek uygulanırdı. Resmi
bir törenden sonra, suçlu, halkın önünde suçunu itiraf eder, daha sonra da hançeri karnının soluna saplayarak sağa doğru çekerdi. Harakiri gönüllü olarak ise asiller tarafından tatbik edilirdi. Asiller düşmana esir olmamak, şerefini veya namusunu korumak için harakiri yaparlardı. Bu şekilde intihar bir samuray, savaşçı veya asil tarafından en şerefli yol kabul edilirdi. Gönüllü olarak yapılan harakiride intihar eden, karnını hançer ile kendisi keser, başı ise başkası tarafından kılıçla kesilirdi. Böyle ölen bir kimse mallarını yakınlarına bırakabilirdi.
Cezai olarak yapılan Harakiri, 1868 yılında kaldırıldı. Gönüllü olarak yapılan ise bu tarihten sonraki zaman zarfında da milli buhran, felaket gibi özel zamanlar ve çeşitli hadiseleri protesto etmek, lidere bağlılık belirtmek icab etmesi gibi özel durumlarda tatbik edilmiştir. 1912 senesinde Kont Maresuke Nogi ve karısı, imparator, Nleipinin ölümünden dolayı duydukları üzüntüyü ifade etmek gayesi ile harakiri yaparak intihar ettiler. Rus-Japon Savaşı ve ikinci dünya Savaşı sırasında çok sayıda Japon subayı esir olmak yerine harakiri ile intihar yolunu seçtiler. 1977 yılından itibaren gönüllü olarak yapılan harakiri de kanun ile yasaklandı.
Kaynak=>
YORUMLAR