MAHARET a. (ar. maharet). 1. Başkalarının güç bulduğu, ustalık isteyen bir işiyağabilme yetisi; beceri, hüner, ustalık: Bu konuda ü...
MAHARET a. (ar. maharet).
1. Başkalarının güç bulduğu, ustalık isteyen bir işiyağabilme yetisi; beceri, hüner, ustalık: Bu konuda üstün bir mahareti var. Maharetini göstermek. Bir işi maharetle yapmak.
2. Maharet kazanmak, beceri kazanmak, ustalaşmak.
1. Başkalarının güç bulduğu, ustalık isteyen bir işiyağabilme yetisi; beceri, hüner, ustalık: Bu konuda üstün bir mahareti var. Maharetini göstermek. Bir işi maharetle yapmak.
2. Maharet kazanmak, beceri kazanmak, ustalaşmak.
Kaynak: Büyük Larousse
YORUMLAR